VNG Magazine nummer 15, 11 oktober 2024

Tekst: Sanne van der Most | Beeld: Guido Hansman

Een fokverbod, een landelijk meldpunt, honden sneller later inslapen. Er was van alles beloofd maar de maatregelen om de samenleving te beschermen tegen bijthonden blijven tot op heden uit. Tot grote ergernis van burgemeesters. Eric van Oosterhout, burgemeester van Emmen, licht toe.

Eric van Oosterhout

Waar zitten uw grootste zorgen? 
‘Jaarlijks vinden er naar schatting 150.000 bijtincidenten plaats. Dan gaat het van lichte beten tot zeer ernstige verwondingen. De Nederlandse Vereniging voor Plastische Chirurgie kan heftige verhalen vertellen over kinderen die daar hun leven lang door getekend zijn. Natuurlijk zijn ze tegenwoordig steeds beter in het herstellen, maar zoiets blijf je altijd zien. En de trauma en de angst, dat is niet in te denken. Ook bij ons in Emmen zitten we op één à twee beten per week. Elk incident is er natuurlijk één te veel. Hoog tijd dus dat er nu echt eens wat aan wordt gedaan. Want met “dat doet-ie anders nooit” komen we nergens.’

Wat kunt u als burgemeester al wél doen? 
‘Als burgemeester ben ik natuurlijk verantwoordelijk voor het handhaven van de openbare orde. In elke APV staat een aanlijngebod en een muilkorfgebod als een hond bijt. Na een ernstig bijtincident kunnen we die in beslag nemen en laten onderzoeken. Een gedragsdeskundige kan dan zeggen dat het geen goed idee is dat een hond terug naar de eigenaar gaat. Het lijkt mij dat je dat als eigenaar ook niet wil. Dat risico wil je juridisch toch niet lopen? Als de eigenaar akkoord is, mogen we de hond euthanaseren. Verder hebben we helaas niet veel instrumenten.’

Wat verwacht u van het rijk?
‘Van het rijk verwacht ik aanvullende wet- en regelgeving om die gevaarlijke rassen eruit te halen, net als Engeland, waar ze 25 rassen hebben verboden. Dat is wat we nodig hebben. Een fokverbod dus. Hier is dat blijkbaar heel ingewikkeld. Waarom toch? De lobby tegen een verbod is sterk. Dat mag geen reden zijn om er niks aan te doen. Ik merk het zelf ook. Als ik er in de media iets over zeg, krijg ik direct een heleboel reacties van verontwaardigde eigenaren. “Ik heb ook een dobermann en die doet echt nooit wat.” Dat zou allemaal goed kunnen, maar toch blijft het zo dat er nu eenmaal rassen zijn die aangetoond vaker bijten dan andere. We weten dat 20 procent van de rassen 90 procent van alle bijtincidenten veroorzaakt. Ik hoef maar te wijzen naar al die plastisch chirurgen en oogartsen en hun enge verhalen. Dus politiek: trek aan de bel en maak er nu eens echt werk van. Tijgers en bijtapen houden we toch ook niet thuis? Waarom dan wel gevaarlijke bijthonden?’