De klokkenmaker van Asten

Asten is een klokkendorp. Al eeuwen worden in de Brabantse gemeente klokken gemaakt. En niet de minste: de befaamde Koninklijke Klokkengieter Eijsbouts maakte de klokken voor de Notre-Dame, die de felle brand van vorig jaar overleefden. En momenteel renoveert de gieterij de klokken van het carillon van Arlington, de bekende begraafplaats net buiten de Amerikaanse hoofdstad Washington. Het carillon was in 1954 een geschenk van Nederland aan de Verenigde Staten, als dank voor de bevrijding.
Het begon al in de vijftiende eeuw, met Jan die Smet van der Diesdunc, voor zover bekend de eerste klokkenmaker van Asten. ‘Hij maakte in 1447 een klok die nog steeds in onze kerk hangt en elke zondagochtend te horen is,’ zegt raadslid Daniël van Schijndel (CDA). In 2001 werd op het Koningsplein, bij de kerk, een beeld van Jan onthuld, levensgroot, met een klepel in zijn hand. Het is een werk van beeldhouwer Pierre van Leest.
Volgens Van Schijndel is het terecht dat het beeld er is gekomen. ‘We zouden zonder Jan een heel andere gemeente zijn. Dat zijn sporen na vijfenhalve
eeuw nog zichtbaar zijn, zegt wel iets. Dit is onze geschiedenis. De klokkengieterij is echt met Asten verbonden. Organisaties uit de hele wereld komen nu naar hier als ze iets met een klok willen.’
Veerkracht beeldt het werk uit, zegt Van Schijndel. ‘Het is een sterk en stevig figuur. Hij heeft wel iets inspirerends, vind ik. We hebben in Asten moeilijke tijden doorgemaakt, met veel bezuinigingen. Maar we kunnen nog steeds onze eigen broek ophouden en we zullen altijd veerkrachtig blijven. De symboliek van dit beeld past daar goed bij.’