De troubadour van Hoensbroek

Troubadour Sjef Diederen schreef liederen over het Zuid-Limburgse leven van alledag. Over het werk in de mijnen, bijvoorbeeld, maar ook lokale gebeurtenissen werden bezongen. Na zijn overlijden in 2012 zamelden de inwoners van Hoensbroek geld in voor een monument voor de lokale bekendheid. ‘Die man verdiende gewoon een herinneringsbeeld', zegt Fred Daamen, raadslid in Heerlen voor de Partij Hoensbroeks Belang (PHB). Het monument kreeg een plek in wat nu het Sjef Diederenpark heet.
Diederen was een ‘man van het volk’, die zich bewoog tussen de lokale bevolking en makkelijk te benaderen was. ‘Hij maakte heel simpele muziek, maar wist mensen daarmee wel te raken.’ De zanger werd op jonge leeftijd klaargestoomd voor het werk in de mijnen, maar koos voor de gitaar. Zijn hit Geneet van ’t Laeve is een evergreen in Limburg. Daamen: ‘Tijdens mijn jeugd werd dat veel gedraaid. Het is nostalgie als ik het nu weer hoor.’
De volkszanger was overal in de omgeving. ‘Je zag hem altijd met zijn gitaar,’ herinnert Daamen zich.
Het raadslid zet zich als vrijwilliger in voor buurtwerk. ‘We organiseerden eens een themadag voor ouderen, toen heb ik Sjef benaderd. Hij kwam, dat was geen enkel probleem. Ik denk nog met veel plezier terug aan de stimmung die hij teweegbracht’.

De gemeente Heerlen stelde budget beschikbaar voor het monument, op voorwaarde dat de inwoners van Hoensbroek zelf ook geld inzamelden. De broer van Diederen werd erbij betrokken, en er werden stukken van de troubadour zelf geveild: handgeschreven en gesigneerde liedteksten bijvoorbeeld, maar ook de Gouden Narrenkap, de hoogste onderscheiding tijdens carnaval. ‘Die hangt nu in het stamcafé in Hoensbroek waar hij altijd optrad,’ zegt Daamen.