VNG Magazine nummer 18, 20 november 2020

Auteur: Marten Muskee

Hotelier Frans Meijerink begint als raadsgriffier in Voerendaal. Hij vervulde de functie elders eerder, en de liefde voor het vak verdween nooit. Hij noemde zijn Valkenburgse hotel De Griffier.
 

Frans Meijerink

Vanwaar deze overstap?
‘Die is ingegeven door de mindere resultaten in het hotel, dat per 1 oktober is gesloten. Ik heb nog nooit iets gedaan wat ik niet leuk vond. Kijkend naar mijn ervaring en opleiding, hield ik de griffiervacatures in het zicht. Dat bleef trekken, want het is een prachtige baan om raadsleden ondersteuning te bieden. Dat zijn maatschappelijk betrokken mensen die een stap extra willen doen voor hun omgeving en de mensen daarin.’

Wat laat u achter?
‘Een werkweek van tachtig uur en de vrijheid die je hebt als eigen baas. Die vrijheid is overigens relatief, want je wordt geregeerd door gasten die voor jou bepalen wat je taak is. Je kunt dit vak romantiseren, maar eerlijk gezegd ben ik geen ondernemer. Ik heb een ambtelijke carrière van 35 jaar achter de rug. Ik ben ooit begonnen in Schoonebeek en via Wijhe als milieukundige terechtgekomen in de voormalige gemeente het Bildt. Daar werd ik uiteindelijk  griffier. Het hotel heet De Griffier, en dat is niet voor niets. Daaruit blijkt al de waardering die ik heb voor het vak.’

Wat kan de raad verwachten?
‘Ik wil de gemeenteraad in ieder geval maximale ondersteuning bieden. Ik hoop dat het mij lukt om het raadswerk in goede verhoudingen met elkaar uitgevoerd te krijgen. Er valt een hoop te winnen als de sfeer goed is tussen de fracties, en met het college en de ambtelijke organisatie. De raadsvoorzitter en de griffier zijn samen de spin in het web. Ik hoop met hem een tandem te vormen die de raad optimaal ondersteunt, zodat die tot de beste besluitvorming kan komen.’