Geachte mevrouw Ooijen,

Noodbevelen zijn bedoeld voor specifieke situaties, gericht op direct feitelijk resultaat in een concreet geval. Noodbevelen moeten zich ook tot een specifieke identificeerbare groep richten, en beperkt gelden in tijd en plaats. Het is dus de bedoeling dat de burgemeester een keuze maakt en de rechter zal daar achteraf op toezien. Maar het kan natuurlijk wel voorkomen dat er in een situatie waarin reeds een noodverordening geldt aanvullend opeens voor een specifiek persoon een noodbevel nodig is om de openbare orde te handhaven. In die zin kunnen ze beide tegelijk voorkomen.

Noodbevelen vallen onder een lichter publicatieregime dan noodverordeningen. Het idee van bevelen is immers dat ze persoonlijk worden meegedeeld aan degene tegen wie ze zijn gericht. Daarom tilt de strafwetgever daar ook zo zwaar aan: het niet opvolgen van een noodbevel is een misdrijf. Noodverordeningen zijn regels die de burgemeester bekend moet maken. Wie zich daaraan niet houdt, kan veroordeeld worden voor een overtreding.

Geerten Boogaard, Thorbeckehoogleraar