De wijze waarop een gemeente dit vorm geeft staat in principe vrij, maar in de meeste gevallen is de gemeentelijke legesverordening gebaseerd op de modelverordening van de VNG. De modelverordening is ook bij deze uitwerking het uitgangspunt.

Belangrijke randvoorwaarde is dat een gemeente de totale (begrote) kosten over alle producten van hoofdstuk 2 “Dienstverlening en besluiten in het kader van de Omgevingswet” maximaal 100% kostendekkend in rekening mag brengen. De gemeente heeft de vrijheid om op productniveau een verschillende mate van kostendekkendheid, toeslagen of kortingen te hanteren.

Op die manier legt de gemeente vast hoe de legesdruk wordt verdeeld onder de initiatiefnemers (alles evenredig verdeeld of onderscheid in bijv. particulieren en ondernemers). Daarnaast kunnen leges worden gebruikt als stimuleringsmaatregel (bijv. gebruik van Omgevingsoverleg verrekenen door deze leges te verrekenen met de uiteindelijk formele aanvraag).

Deze werkgroep richt zich op het aanleveren van reële productprijzen en uitwerking van de drie genoemde varianten uit artikel 2.4 (Omgevingsoverleg) en artikel 2.50 (Vermindering na omgevingsoverleg) van de modellegesverordening 2022 (Actualisatie Omgevingswet, d.d. 30-03-2021). In bijlage 1 is een overzicht toegevoegd van initiatieven, die op een omgevingstafel worden behandeld.

De uiteindelijke mate van kostendekkendheid en afweging van toepassing van toeslagen/ kortingen maakt iedere gemeente uiteindelijk zelf.