De Staalkaart Energietransitie Gebouwde Omgeving bouwt voort op afspraken in het Klimaatakkoord uit 2019 waarin een wijkgerichte aanpak voor de aardgasvrijopgave is afgesproken. Voor de uitvoering van deze wijkgerichte aanpak zijn in het Klimaatakkoord instrumenten opgenomen die door gemeenten worden toegepast: de transitievisie warmte en het uitvoeringsplan op wijkniveau. De afspraak is dat deze (beleidsmatige) documenten worden geborgd met de instrumenten van de Omgevingswet. De bindende doorwerking van de energietransitie zal onder andere een plek krijgen in het omgevingsplan en in deze staalkaart zijn daarvoor inspirerende regels bedacht die gemeenten kunnen helpen bij het opstellen van het omgevingsplan.

In 2018 is een staalkaart energie opgesteld, met voorbeelden voor de beleidsmatige onderbouwing en bijbehorende juridische regels voor de energietransitie. Het denken over de transitie heeft zich sindsdien verder ontwikkeld en landt nu deels in wetsvoorstellen tot wijziging van de Warmtewet en de Gaswet. Om die reden is de staalkaart energie geactualiseerd. Meer dan in de vorige staalkaart staat nu de wijkgerichte aanpak centraal. Het doel van de actualisatie is om verschillende varianten weer te geven van regelmodules voor het omgevingsplan en zo de instrumentele mogelijkheden van het omgevingsrecht handen en voeten te geven.

Gemeenten kunnen deze nieuwe Staalkaart Energietransitie Gebouwde Omgeving als inspiratie gebruiken voor hun aanpak en werkwijze. Deze staalkaart is evenals de andere staalkaarten daarmee niet te gebruiken als een model voor regels in het omgevingsplan. Telkens zullen gemeenten een eigen afweging moeten maken en formuleringen toepassen die passen bij de betreffende gemeente.

De Staalkaart is mede tot stand komen met een financiële bijdrage vanuit het Programma Aardgasvrije Wijken.