Behandel arbeidsmigranten als gelijkwaardige mensen en niet als tweederangsburgers, dat was in oktober 2020 de belangrijkste boodschap van het Aanjaagteam Bescherming Arbeidsmigranten. Dat rapport-Roemer werd breed omarmd en het toenmalige kabinet riep op tot regulering van de sector.
Precies twee jaar later zijn er verbeteringen doorgevoerd, maar laat wetgeving nog op zich wachten. In Nederland zijn arbeidsmigranten te veel afhankelijk van de werkgever, concludeerde oud-SP-leider Emile Roemer in zijn rapport over hun woon- en werkomstandigheden. Zo worden huisvesting, zorgverzekering en vervoer meestal geregeld door uitzendbureaus. Dat is prettig, omdat de mensen die hier komen het land niet kennen en de taal niet spreken, maar dit leidt tot te grote afhankelijkheid. Verlies van werk betekent zo namelijk ook verlies van huisvesting. Vandaar dat het aantal dakloze arbeidsmigranten in Nederland lijkt toe te nemen. Ook de Arbeidsinspectie concludeerde dat de afhankelijkheid onwenselijk is: het werkt uitbuiting in de hand. Zo kunnen bijvoorbeeld arbeidsmigranten niet ergens anders heen als hun huisvesting in slechte staat blijkt te zijn.