Hij spreekt over hem alsof het zijn eigen zoon is, met warmte, emotie zelfs. ‘Mijn rechterhand, mijn linkerhand en mijn verstand', zegt tuinder Jan van Meer over de 27-jarige Mindaugas Bernotas uit Litouwen. Zijn werknemer, maar veel meer dan dat. Net als veel van zijn collega's en werkgevers in tal van andere sectoren zou Van Meer niet zonder arbeidsmigranten als Bernotas kunnen. En die arbeidsmigranten, die hebben een dak boven hun hoofd nodig. Daar is, al ging dat niet zonder slag of stoot, nu ook Etten-Leur van doordrongen.
De gemeente is dus op zoek naar nieuwe locaties, aan randen van bedrijventerreinen of in het buitengebied, voor grootschaliger vormen van huisvesting voor arbeidsmigranten. Onder voorwaarden, met de voorzieningen die daar bij horen. Op het terrein van het bedrijf Meerfruit aan de Rithsestraat, op de grens van Breda en Etten-Leur, wonen 120 arbeidsmigranten. Die werken er soms enkele maanden, anderen zoals Bernotas zijn al jaren in vaste dienst. Zonder dat hij anderen tekort wil doen, de 27-jarige Bernotas die al zeven jaar voor hem werkt, is een heel bijzondere jongen. ,,Zeldzaam”, zegt Van Meer met glanzende ogen.