Het onderzoek dat we in deze rapportage omschrijven is gebaseerd op het concept Natuurlijk Naleven. Het onderzoek heeft als doel te toetsen hoe een concrete gedragsinterventie gericht op het sturen van bijstandsgerechtigden bij de gemeente uitpakt in de praktijk. De nadruk ligt daarbij ook op preventieve maatregelen. In plaats van het achteraf bestraffen wanneer uitkeringsgerechtigden hun wijzigingen niet doorgeven, proberen we hen op een natuurlijke manier te sturen om hun wijzigingen wel door te geven. De focus ligt daarbij op het voeren van een gezamenlijke huishouding, één van de meest voorkomende fraudesoorten onder bijstandsontvangers.

Het onderzoek heeft de vorm van een veldexperiment waarin we twee groepen alleenstaande ouders vergelijken. Bij de ene groep zetten we interventies in om alleenstaande ouders te stimuleren hun wijzigingen door te geven en bij de andere groep niet. Door deze groepen te vergelijken krijgen we inzicht in het effect van de ingezette interventies. Het onderzoek vond plaats bij de gemeente Nijmegen.

In deze rapportage bespreken we de betrokken doelgroep en het gedrag dat we van hen verlangen. We gaan in op de mogelijke redenen waarom uitkeringsgerechtigden hun wijzigingen met betrekking tot het voeren van een gezamenlijke huishouding niet doorgeven. Vervolgens gaan we in op de vorm en inhoud van de interventies. We bespreken hoe we tot deze interventies zijn gekomen en hoe de interventies zijn verlopen. Daarna bespreken we het onderzoek en de resultaten. Tot slot bespreken we de evaluatie en onze aanbevelingen.