Betrouwbare zorgbureaus hebben het niet gemakkelijk. De regels rijzen de pan uit, cliënten worden door malafide bureautjes weggelokt met een iPad of mobiele telefoon en kloppen later opnieuw aan bij de daklozenopvang. Weer terug bij af. Directeuren van malafide zorgbureaus worden ondertussen steenrijk. Martine Veneman van het Twentse zorgbureau Humanitas Onder Dak ziet het allemaal met lede ogen aan. “Een strengere selectie voorkomt veel ellende.”
“Ons uitgangspunt is heel helder: van zorg moet je niet rijk worden”, vindt Martine Veneman. “We werken met publiek geld.” Hoe anders is dat bij malafide zorgbureaus. Legio voorbeelden weet Veneman te noemen, vanuit haar huidige functie als regiomanager bij Humanitas Onder Dak (HOD), maar ook vanuit haar vorige werk bij de gemeente Enschede.
Goud geld
Een directeur die zijn eigen panden verhuurt aan cliënten en daar goud geld mee verdient. Forse declaraties voor 24-uurszorg voor zes cliënten, maar geen personeel in dienst. Dagbesteding die bestaat uit het opknappen van huizen van de directeur. Cliënten die een gratis tatoeage krijgen als ze veranderen van zorgbureau en een jaar laten berooid weer op de stoep staan bij de daklozenopvang. Uit hun huis gezet, in de schulden, in de war. Veneman: “Ik vind dat de overheid duidelijker stelling mag nemen: zorg is geen markt! Het doel moet zijn om goede zorg te verlenen, niet om winst te maken.”
Meer informatie
Het hele artikel staat op de website van het Riec.