De nieuwe inburgeringswet is veelbelovend, maar het succes ervan valt of staat bij de uitvoering door gemeenten. Met name onderwijs, gezondheid en arbeidstoeleiding zijn thema's die om aandacht vragen.
Dat is de belangrijkste boodschap van een policy brief van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) over de uitvoering van de nieuwe inburgeringswet die op 1 januari 2022 ingaat. Ook het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) en het Wetenschappelijk Onderzoek en Documentatiecentrum (WODC) werkten mee aan de publicatie.
Waar de inburgering van statushouders (asielzoekers met een verblijfsvergunning) de afgelopen jaren is overgelaten aan de markt en aan asielzoekers zelf, verschuift de regie vanaf volgend jaar naar gemeenten. Op papier lost de nieuwe wet veel knelpunten van het voorgaande systeem op, stelt de policy brief. Maar succes is niet gegarandeerd. Eerdere decentralisaties in het sociaal domein – Wmo, Jeugdzorg en Participatiewet – leverden immers ook niet altijd de verbeteringen op die ermee beoogd waren, brengen de onderzoekers in herinnering. Zo oordeelde het SCP eind 2019 dat de doelstellingen van de Participatiewet, vier jaar na de invoering ervan, niet behaald waren.