De 'menselijke maat' betekent voor de ene ambtenaar iets heel anders dan voor de andere. Daardoor is het een moeilijk werkbaar begrip, zegt Thomas Kampen, universitair docent bij de Universiteit voor Humanistiek. Meer maatwerk leveren is dan ook geen oplossing voor de problemen in de bijstand, zegt Kampen. Hij ziet liever een landelijke verhoging van de bijstand dan meer lokale beleidsvrijheid.
'Het probleem met een term als "menselijke maat" is dat het zoveel verschillende betekenissen kan hebben', stelt Kampen. Hij geeft een voorbeeld: 'Een professional vraagt enorm door naar iemands persoonlijke leven, vanuit de intentie om de problemen beter te begrijpen en beter van dienst te kunnen zijn. Dat kan een cliënt juist ervaren als een vorm van bemoeienis.'
Uitvoerders worden geacht om uitzonderingen te maken op de regels wanneer dat nodig is, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan, ziet Kampen. ‘Het heeft iets gratuits om te zeggen: we hebben regels, maar trek je er niet te veel van aan. Je legt daarmee het probleem op het bordje van de uitvoering. Als je wil dat de mensen die het werk doen de menselijke maat in acht houden, moet je ook regels opstellen die ze in staat stellen om dat te doen. Ik ben meer voor heldere uitgangspunten. Zoals: vertrouwen totdat het tegendeel bewezen is. Dat is al een stuk duidelijker.'