Handhaving

Hoewel het rommelen met geld in de zorgsector redelijk gemakkelijk is, ligt de aanpak hiervan complexer. Dit komt onder andere doordat niet alle zorgaanbieders onder de Wet toetreding zorgaanbieders vallen, die erin voorziet dat aanbieders aan alle eisen voldoen voordat zij starten. Daarnaast is een integriteitsonderzoek op basis van de Wet Bibob nu nog niet mogelijk. Ten slotte is er te weinig opsporingscapaciteit bij gemeenten.

Toch krijgt de aanpak van zorgfraude steeds meer navolging. Onder andere de gemeente Almelo zet zich in voor de aanpak van deze fraudevorm. Zij maakt duidelijke afspraken met zorgverleners over de kwaliteit van de zorg en over de integriteit van de zorginstellingen. Daarnaast breidt Almelo haar toezichthoudende capaciteit uit. Volgens wethouder Eugène van Mierlo is het van belang om bewustzijn te creëren. "As je het niet ziet, dan lijkt het er niet te zijn. Maar geld dat bedoeld is voor de zorg, moet ook bij de zorg terechtkomen.’’

Fraudeurs in de zorgsector

Zorgfraudeurs zijn op meerdere manieren actief. Zij facturen te hoge bedragen of te veel uren, of brengen duurdere behandelingen in rekening dan verleend. Ook wordt met regelmaat te laag of ongekwalificeerd personeel ingezet. Doordat malafide zorgverleners in meerdere gemeenten actief zijn, blijven zij vaak onder de radar.

Hoeveel geld er precies omgaat in de zorgfraude, is nog niet duidelijk. Het Informatie Knooppunt Zorgfraude (IKZ) brengt fraudesignalen in beeld. Onder meer de Belastingdienst, inspectiediensten, het OM, zorgverzekeraars, de VNG en individuele gemeenten hebben zich aangesloten bij de IKZ. Waar het IKZ in 2017 slechts 10 meldingen van zorgfraude kreeg van lokale overheden, waren dit er vorig jaar al 118. Naar verwachting liggen de cijfers in praktijk nog hoger.