Schuldhulpverlening is een wettelijke taak van gemeenten sinds de inwerkingtreding van de Wet gemeentelijke schuldhulpverlening (Wgs) in 2012. Hierdoor hebben gemeenten de verplichting om inwoners met schulden te helpen. Gemeenten kunnen de schuldhulpverlening zelf vormgeven binnen het (brede) kader van de wet.
Schuldhulpverlening richt zich op:
- Een duurzame aanpak van schulden
- Een oplossing voor schulden
- Het vergroten van de zelfredzaamheid van inwoners
Schuldhulpverlening is een integraal onderdeel van het sociaal domein. Daardoor is er niet alleen aandacht voor financiële problemen van een inwoner, maar ook andere leefgebieden, zoals bijvoorbeeld de woonsituatie, gezondheid en opvoeding. Ook krijgt gedragsverandering steeds meer aandacht binnen de schuldhulpverlening. Een goede integrale aanpak stimuleert inwoners om meer te participeren.
De gewijzigde Wgs per 2021 geeft gemeenten een wettelijke grondslag voor vroegsignalering. Gemeenten ontvangen signalen over achterstallige betalingen in de vaste lasten van schuldeisers. Dankzij deze signalen kunnen gemeenten eerder contact leggen met inwoners en worden problematische schulden voorkomen.