Continuïteit financiering aanbieders Wmo en Jeugd
-
Meerkosten die rechtstreeks voortvloeien uit (te nemen) maatregelen tegen verspreiding van het coronavirus worden door het Rijk vergoed. Denk daarbij bijvoorbeeld aan meerkosten als gevolg van de noodzaak om afstand te houden of voor beschermingsmiddelen. De kosten komen voort uit de naleving van de adviezen van het RIVM.
-
Professionals in het sociaal domein zijn nu keihard nodig. Het kabinet kiest daarom voor deze lijn in de gehele zorgsector, dus ook voor zorgverzekeraars (Zvw) en zorgkantoren (Wlz). De publieke financiers bieden continuïteit van de reguliere financiële middelen, ook als daar niet de reguliere zorg voor wordt geleverd. Waar direct meerkosten ontstaan vergoedt het kabinet deze. Zo kunnen reguliere voorzieningen/diensten waar nodig op alternatieve wijze worden aangeboden, of kan personeel op een andere manier worden ingezet.
-
Er worden nadere afspraken gemaakt over financiële compensatie voor gevolgen na corona, als bijvoorbeeld na corona een uitgestelde vraag komt.
-
Door de coronacrisis wordt er momenteel veel gevraagd van professionals in het sociaal domein. VWS en VNG hebben overeenstemming bereikt over onderstaande uitgangspunten voor financiering van aanbieders van zorg en ondersteuning in het kader van de Jeugdwet en de Wmo. Deze afspraken gelden in elk geval tot 1 juni.
- De verlening van zorg en ondersteuning leidt soms tot meerkosten als gevolg van de coronacrisis, in het bijzonder door het volgen van de richtlijnen van het RIVM. De meerkosten die direct voortkomen uit het volgen van deze maatregelen zullen vergoed worden. Het is van belang deze meerkosten op een eenvoudige manier in beeld te brengen. Het Rijk zal gemeenten compenseren voor de meerkosten die zij aan hun aanbieders betalen t.b.v. de extra maatregelen vanwege corona.
- Professionals zullen de komende tijd door de coronacrisis op een andere manier zorg verlenen of op een andere plek werkzaam zijn omdat dat nodig is. Dit vraagt om ruimte en soepelheid in de verantwoording. Het Rijk is bereid dit te ondersteunen, waar dat nodig en mogelijk is.
- Door vraaguitval of verminderde inzetbaarheid van personeel (door verhoogd ziekteverzuim) zal de omvang van zorg en ondersteuning tijdelijk feitelijk afwijken van de normale situatie. Het is nu van belang dat de financiering van de omzet onverminderd plaatsvindt, zoals die contractueel overeengekomen was dan wel een zo goed mogelijke inschatting daarvan. Met als doel acute liquiditeitsproblemen te voorkomen en de gevolgen van de corona-crisis voor de financiële positie in 2020 van deze zorgaanbieders te neutraliseren. Overigens kunnen aanbieders van cruciale jeugdzorg die in liquiditeitsproblemen komen, ook gebruik maken van de subsidieregeling ‘continuïteit cruciale jeugdzorg’ en zich melden bij de Jeugdautoriteit. Van zorgaanbieders wordt verwacht dat zij zich inspannen om de professionele inzet zo goed mogelijk te benutten (binnen hun organisatie dan wel op andere plaatsen waar de acute behoeften bestaat), en daarmee de eventuele omzetdaling te beperken. Gemeenten kunnen dat bevorderen door daarover actief in gesprek te gaan met de aanbieders. Voor de zomer gaan Rijk en gemeenten in gesprek over de compensatiemogelijkheden van de effecten die optreden na afloop van de coronacrisis. Dan gaat het om de per saldo extra uitgaven over het geheel van 2020 voor zover die gerelateerd kunnen worden aan een evident uitstel van noodzakelijke zorg. Hierbij wordt ook rekening gehouden met wat onder de gebruikelijke omzet kan worden gerealiseerd.
Voor welke onderdelen gelden deze afspraken?
Deze afspraken gelden voor aanbieders van diensten in het kader van de Jeugdwet en de Wmo, die een contract hadden op het moment dat landelijke maatregelen zijn gaan gelden in het kader van de bestrijding van corona (vanaf 12 maart)
De afspraken lopen tot 1 juni, waarom?
Voor deze deadline wordt nu breed gekozen in het kader van verschillende landelijk geldende maatregelen. Afhankelijk van het verloop van de coronacrisis zullen we afspraken herzien.
Contractbeheer en aanbesteding
-
In algemene zin is het antwoord: Wij stellen voor om eerst te onderzoeken wat u in uw contract hebt staan over al dan niet sanctioneren en op welke thema’s dat dan is. Als er geen duidelijke regels zijn opgenomen over wanneer u wel of geen malus toepast dan moet u mogelijk terugvallen op een algemene boeteregeling uit uw contract. Vaak is aan de algemene boetebepaling uit een contract gekoppeld dat de vervoerder een verbeterplan moet opstellen om op redelijke termijn de performance wél op orde zal hebben. Doen ze dat niet? Dan stelt u ze in gebreke en volgt een boete (zoals deze in het contract beschreven staat).
Een bonus/malus regeling kan zijn dat u op bepaalde specifieke onderdelen bepaalde eisen stelt en dat als niet aan de eisen wordt voldaan ze een boete ontvangen (vaak gestaffeld), maar ook dat ze een bonus kunnen krijgen bij goede resultaten.
Voor een bonus kan bijvoorbeeld het KTO (klanttevredenheidsonderzoek) gebruikt worden. U kunt dan denken aan, ligt de gemiddelde score van de bepaalde onderdelen (deze zijn afhankelijk van de invulling van je KTO) boven een 7,5, dan ontvangt de vervoerder x% van de omzet over de periode x. U kunt dan zelfs ook kiezen om aan te geven waar een vervoerder deze bonus aan moet besteden, zoals iets voor de chauffeurs.
Een malus kan zijn dat u als eis heeft opgenomen dat 95% van de ritten op tijd moet zijn (dus leerlingen moeten bijv. x min voor aanvangstijd school afgezet zijn), dat de vervoerder bij het halen van maar 94% een boete krijgt. Dat kan een x% van de omzet zijn of een vast bedrag.
Er zijn veel voorbeelden beschikbaar van hoe gemeenten en regio’s bonus/malus regelingen opnemen in hun contracten, maar er is niet direct een generieke regel voor. Het belangrijkste is dat u zich ervan bewust bent dat een vervoerder bij het maken van een offerte ook bewust is van deze mogelijke boetes en daar in zijn calculatie rekening mee gaat houden (risico inschatting van de vervoerder).
Een voorbeeld van een meer algemene boetbepaling is:
Als bij herhaling sprake is van niet, niet tijdige, niet deugdelijke, niet gehele nakoming van de overeenkomst en na schriftelijke in gebreke stelling van de opdrachtnemer heeft de opdrachtgever het recht om de opdrachtnemer één of meerdere ritten/routes te ontnemen en hiervoor een andere partij in te schakelen. De opdrachtnemer zal in dat geval verantwoordelijk worden gehouden voor de door de opdrachtgever te maken extra kosten.
Er wordt een boete in rekening gebracht van € 5.000, - per situatie wanneer de uitvoerder van de opdracht in gebreke wordt gesteld bij een schriftelijke aanmaning waarbij hem een redelijke termijn voor de nakoming wordt gesteld, en nakoming binnen deze redelijke termijn uitblijft. Indien nakoming anders dan door overmacht blijvend onmogelijk is geworden, is de boete onmiddellijk in haar geheel verschuldigd.
Ook voor het niet (tijdig) aanleveren van de periodiek gevraagde (management)informatie kan deze sanctie opgelegd worden.”
Staat er helemaal niets in het contract, dan kunt u terugvallen op algemeen recht waarbij u ook de vervoerder vraagt een plan van aanpak te maken met een termijn waarop deze de afspraken moet nakomen, dit kan middels een ingebrekestelling. Lukt dit niet, dan zou u juridisch moeten laten toetsen of het mogelijk is om een schadevergoeding te eisen of wellicht de overeenkomst te ontbinden. Wat de schade dan is en hoe deze te claimen is wat lastiger en situatieafhankelijk. Om dit in redelijkheid te bepalen kunt u bij collega’s of een adviesbureau om ondersteuning vragen.
Let op: Dit is een onderwerp waarbij de praktijkinput erg belangrijk is voor de inkoop. Als we nu onvoldoende middelen hebben om te sanctioneren, hoe regelen we dat dan in een volgend contract goed?
Als u behoefte hebt aan meer voorbeelden of advies, dan kunt u meerdere dingen doen:
- Vraag collega-gemeenten of zij een voorbeeld hebben
- Download openbare aanbestedingsstukken en kijk of daar voorbeelden in staan
- Stel uw vraag via een groep op bijvoorbeeld LinkedIn of zoek contact met een adviseur/adviesbureau doelgroepenvervoer.
Controle
-
Bij beantwoording van deze vraag moet onderscheid worden gemaakt tussen (1) de directe vaststelling en (2) de ambtshalve vaststelling van een subsidie. - Directe vaststelling subsidie: een subsidie voor een bedrag onder de 5.000,- euro kan direct worden vastgesteld (artikel 15, eerste lid, onderdeel a van de model-ASV). De bewijsstukken van de prestatie worden dan direct met de aanvraag meegestuurd. Ook als de activiteiten nog niet hebben plaatsgevonden, kan onderdeel a worden toegepast. Dat is dan onder meer afhankelijk van de aard van de subsidie en risicoafweging van de subsidieverstrekker. Steekproefsgewijze controle na de vaststelling is mogelijk maar kan alleen in bijzondere gevallen, zoals fraude, tot terugvordering leiden. - Ambtshalve vaststelling subsidie: een subsidie lager dan 5.000,- euro kan ook eerst worden verleend, voorafgaand aan de activiteit, en na afloop daarvan ambtshalve worden vastgesteld (artikel 15, eerste lid, onderdeel b model ASV). Ambtshalve wil in dit verband zeggen: zonder dat er een aanvraag voor nodig is. In dat geval wordt in de beschikking waarbij de subsidie wordt verleend, vermeld wanneer de gesubsidieerde activiteiten moeten zijn verricht. De subsidie wordt vervolgens, binnen 13 weken na de datum waarop de activiteiten uiterlijk moeten zijn verricht, ambtshalve vastgesteld door de subsidieverstrekker. De ambtshalve vaststelling zal in de praktijk vaak al vóór het verstrijken van de termijn gebeuren. In de beschikking tot vaststelling of verlening staat hoe de subsidieontvanger moet aantonen dat de activiteiten, waarvoor de subsidie is verleend, zijn verricht en dat is voldaan aan de aan de subsidie verbonden verplichtingen. De subsidieverstrekker zal dat steekproefsgewijs kunnen controleren.
-
Het college kan vastgestelde subsidies steekproefsgewijs controleren. Artikel 4:49 Awb geeft aan dat het gemeentebestuur een vastgestelde subsidie met terugwerkende kracht kan wijzigen als blijkt dat de subsidie onterecht is verstrekt. De gronden daarvoor zijn strikter dan bij wijziging voorafgaand aan vaststelling (art 4:48 en 4:50 Awb), maar bieden toch voldoende houvast om ook bij onrechtmatigheden onder de 5.000 euro terug te komen op de subsidievaststelling.
CORV Veilig berichtenverkeer
-
CORV staat voor Collectieve Opdracht Routeervoorziening. Met CORV wordt de formele berichtenstroom tussen het justitiedomein en het gemeentelijk domein, in de justitiële jeugdketen, gedigitaliseerd en geüniformeerd. Aansluiting en het gebruik van CORV door alle betrokken partijen is in de nieuwe Jeugdwet verplicht voorgeschreven.
De aanvraag
-
In artikel 6 van de Model ASV 2013 is bepaald dat een aanvraag voor een subsidie schriftelijk moet worden gedaan, en dat als hiervoor een aanvraagformulier is vastgesteld, de aanvraag dan met gebruikmaking van dat formulier gedaan moet worden. Met ‘schriftelijk’ is meer bedoeld dan ‘op papier geschreven’. Zo kan een aanvraag ook digitaal worden gedaan, mits het college de mogelijkheid daartoe heeft geopend. Mocht de gemeente nog niet zover zijn met de digitalisering, dan bestaat de mogelijkheid om voorgedrukte aanvraagformulieren naar de bij de gemeente bekende instellingen die gebruik maken van subsidies op te sturen. Deze aanvrager hoeft dan vervolgens alleen nog maar na te gaan of de gegevens op het formulier kloppen. Vervolgens kan het formulier (met eventuele wijzigingen) ondertekend retour worden gezonden.
-
Op grond van artikel 2:15 Awb kan een bericht elektronisch naar een bestuursorgaan worden verzonden voor zover het bestuursorgaan kenbaar heeft gemaakt dat deze weg is geopend. Het bestuursorgaan kan daarbij nadere eisen stellen aan het gebruik van de elektronische weg. Een subsidieaanvraag kan dus digitaal worden ingediend, indien de gemeente de elektronische weg daarvoor heeft opengesteld. De gemeente kan voor een subsidieaanvraag gebruik maken van een standaard aanvraagformulier en dat digitaal beschikbaar stellen op de website van de gemeente. De aanvraag kan vervolgens worden ondertekend met een digitale handtekening. Indien een particulier de subsidie aanvraagt, kan hij gebruik maken van zijn DigiD (zie voor meer informatie www.DigiD.nl). In alle andere gevallen kan voor de ondertekening gebruik worden gemaakt van eHerkenning (zie voor meer informatie www.eHerkenning.nl).
-
De keuze voor het gebruik van standaardformulieren voor subsidieaanvraag wordt overgelaten aan gemeenten.
Een voordeel van dergelijke aanvraagformulieren is dat deze de rechtszekerheid bevorderen. Bovendien is meteen duidelijk welke documenten de subsidieaanvrager mee moet sturen. Dit maakt ook de afhandeling gemakkelijker. Op het formulier mogen alleen vragen staan die strikt noodzakelijk zijn voor de behandeling van de aanvraag (artikel 4:2 en 4:3 Awb). Het is niet mogelijk om via het aanvraagformulier nieuwe, inhoudelijke criteria te introduceren die niet zijn terug te voeren op de desbetreffende verordening (zie CBb 17 november 2011, ECLI:NL:CBB:2011:BU5451).
Een ander voordeel van het gebruik van standaardformulieren is dat dit de uniformiteit bevordert van behandeling van subsidieaanvragen op de verschillende beleidsterreinen van de gemeente. Als gebruik wordt gemaakt van standaardformulieren verdient het de aanbeveling om deze digitaal beschikbaar te stellen op de website van de gemeente. Het college ontleent de bevoegdheid om aanvraagformulieren vast te stellen aan art 4:4 Awb.
Decentralisatie Rijksvaccinatieprogramma
-
Het RVP is een belangrijk en succesvol preventieprogramma gericht op jeugdigen. Zij worden in het kader van dit programma gevaccineerd tegen verschillende ernstige infectieziekten. De gemeente draagt op basis van de Wet publieke gezondheid (Wpg) zorg voor de uitvoering van het Basispakket Jeugdgezondheidszorg 0 tot 18 jaar. Met de wijziging van de Wpg worden gemeenten ook verantwoordelijk voor de uitvoering van het RVP.
Gemeenten moeten als opdrachtgever aanvullende (contractuele) afspraken te maken met de uitvoeringsorganisaties over de bekostiging en uitvoering van het RVP. De gemeente kan te maken hebben met één uitvoeringsorganisatie die het basispakket voor de gehele doelgroep van 0 tot 18 jaar aanbiedt of met twee uitvoeringsorganisaties waarvan de ene uitvoeringsorganisatie het basispakket voor de doelgroep van 0 tot en met 4 jaar aanbiedt en de andere uitvoeringsorganisatie het basispakket voor de doelgroep van 5 tot 18 jaar.
NB: in de handreiking staat per abuis 0 tot en met 18 jaar in de tabellen op pagina 12 en 14. Dit moet 0 tot 18 jaar te zijn (idem 0 t/m 4 jaar en 5 tot 18 jaar).