In het hoofdlijnenakkoord staat dat wordt bezien hoe het instellen van zero-emissiezones kan worden uitgesteld, onder andere om uitzonderingen voor bijvoorbeeld ondernemers landelijk te kunnen standaardiseren. Gemeenten keren zich hiertegen. Uitstel is juist in het nadeel van ondernemers.
Gevolgen van uitstel
De invoering van zero-emissiezones komt niet uit de lucht vallen, maar is een afspraak uit het Klimaatakkoord van 5 jaar geleden en de Uitvoeringsagenda Stadslogistiek. Samen met ondernemers uit de sector, werken het rijk, gemeenten en brancheorganisaties sinds 2019 nauw samen om voorbereidingen te treffen richting nul emissies vanaf 2025.
De kracht van deze gezamenlijke aanpak is het brede draagvlak voor invoering, route en tijdspad van emissieloze stadslogistiek in 30-40 grote gemeenten. Veel bedrijven hebben al geïnvesteerd, bijvoorbeeld in de aanschaf van een elektrisch voertuig. Uitstel betekent daarom voor ondernemers onduidelijkheid, oneerlijke concurrentie en mogelijke faillissementen.
Haalbaar en uitvoerbaar voor ondernemers
Er is een breed pakket aan overgangsregelingen, vrijstellingen en ontheffingen die de uitrol van zero-emissiezones voor ondernemers haalbaar en uitvoerbaar maken. In feite is dit in de basis gestandaardiseerd, onder meer met de instelling van een centraal loket waar ondernemers terechtkunnen om een vrijstelling of ontheffing aan te vragen. De ingangsdatum van de zones kunnen gemeenten zelf bepalen.