De Eerste Kamer heeft zonder verdere discussie de Wet integrale suïcidepreventie aangenomen. Gemeenten worden hierin verplicht een lokaal beleid te ontwikkelen om suïcide te voorkomen.

Nu al zijn er zo’n vijftig gemeenten met een actief suïcidepreventiebeleid. Volgens de initiatiefnemers van de wet, een bonte gelegenheidscoalitie van ChristenUnie, GroenLinks-PvdA, CDA, SGP, SP, Partij voor de Dieren, BBB en NSC, heeft de lokale overheid een belangrijk rol. Op dat niveau is de kennis over de situatie en de behoeften van inwoners aanwezig, schreven zij in hun toelichting bij het wetsvoorstel. ‘Dit voorstel zorgt ervoor dat elke gemeente in de gemeentelijke nota gezondheidsbeleid formuleert wat zij op het gebied van suïcidepreventie voornemens is te doen’. 

Hoe gemeenten het precies gaan invullen staat ze vrij, zolang de lokale uitwerking maar aansluit bij de landelijke agenda suïcidepreventie. Met de wet moet er een einde komen aan de vrijblijvendheid bij zowel het rijk als gemeenten. Vanuit de landelijke nota gezondheidsbeleid bepalen gemeenten nu al hun eigen prioriteiten, waarbij ze ook doelstellingen omschrijven voor de publieke gezondheidszorg. Zij geven aan welke doelstellingen zij hebben, welke acties zullen worden ondernomen en welke resultaten ze willen behalen. Het wetsvoorstel voegt daar nu een lokale uitwerking van landelijk suïcidepreventiebeleid aan toe. De initiatiefnemers gaven al aan hoe een lokale invulling eruit zou kunnen zien: gemeenten kunnen bijvoorbeeld aan de slag op basis van voorbeelden vanuit de landelijke agenda suïcidepreventie, al dan niet met steun van 113 Zelfmoordpreventie.

Doorslaggevende rol

De nationale organisatie 113 Zelfmoordpreventie is blij dat het wetsvoorstel nu is aangenomen. Wat 113 betreft, treedt de wet snel in werking. Volgens haar kunnen gemeenten een doorslaggevende rol gaan spelen bij het terugdringen van het aantal suïcides. Van alle mensen die overlijden door suïcide, was zestig procent niet in beeld bij de zorg. Zij zijn wel in zicht van de wijk. Met een actieve benadering van risicogroepen, het trainen van sleutelfiguren en publiekscampagnes kunnen gemeenten aansluiten op al bestaande wijkvoorzieningen. 

Redactie VNG Magazine