Staatssecretaris Van Ark (SZW) informeert de Tweede Kamer met deze brief over vermogensonderzoek in het buitenland in verband met vermogensfraude in het buitenland. Hierbij gaat ze in op de casuïstiek van bijstandsfraude door vermogende Turkse Nederlanders.

Onderzoek naar vermogensfraude in de bijstand kent de volgende 4 fasen:

1. Het selecteren door de gemeente van bijstandsgerechtigden naar wie vermogensonderzoek wordt gedaan door middel van steekproeven en op basis van indicatoren en signalen.
2. Het uitvoeren van de onderzoeken ter plaatse op basis van de aangeleverde dossiers door het Internationaal Bureau Fraude-informatie (IBF) van het Uitvoeringsinstituut Werknemersverzekeringen (UWV) en door de Sociale Verzekeringsbank (SVB).
3. Het al dan niet vast kunnen stellen van vermogen van belanghebbende in het desbetreffende land.
4. Het door de gemeente of SVB genomen besluit met betrekking tot vaststelling van het schenden van de inlichtingenplicht door de bijstandsgerechtigde na vaststelling van vermogensfraude.

Deze 4 fasen worden in de brief uitgewerkt, waarbij Van Ark de knelpunten die gemeenten en uitvoeringsorganisaties hierbij ervaren benoemt. Ook geeft ze aan welke oplossingen haar daarbij voor ogen staan.

Faciliteren

Voor het draagvlak van de sociale zekerheid vindt Van Ark het belangrijk is dat alleen die mensen toegang hebben tot de bijstand, die niet over andere middelen beschikken voor de noodzakelijke kosten van het bestaan. Daarom is het belangrijk dat gemeenten bij het handhavingsbeleid onderzoek kunnen doen. Ook in het buitenland, hoe complex dat soms ook is. Waar nodig en mogelijk faciliteert ze gemeenten bij het nemen van de nodige maatregelen.