Ervaringen uit de pilots jeugdhulp
-
Vanuit elke pilot heeft een aantal contactpersonen zich bereid verklaard als sparringpartner/maatje te fungeren voor COA locaties en gemeenten, zodat zij ondersteuning krijgen vanuit ervaring van de pilots. Als u geïnteresseerd bent in persoonlijk contact met één van de contactpersonen, laat dit dan weten aan
- Sanne Eeltink, mail: sanne.eeltink@vng.nl (contactpersoon voor gemeenten)
- Jacobine Glasbergen, mail: jacobineglasbergen@coa.nl (contactpersoon voor COA)
-
De pilots zijn gehouden verspreid over het land in de volgende gemeenten:
- Gemeente Binnenmaas – AZC ’s-Gravendeel (afgerond)
- Gemeente Utrechtse Heuvelrug – AZC Leersum
- Gemeente Dronten – AZC Dronten
- Gemeente Waadhoeke – AZC Sint Annaparochie
- Gemeente Smallingerland – AZC Drachten (incl. AMV)
- Gemeente Amsterdam – AZC Amsterdam
- Gemeente Katwijk – GLO Katwijk
- Gemeente Weert en gemeente Leudal – AZC Weert, AZC Echt, AZC Baexem
- Gemeente Hoogeveen de Wolden – AZC Hoogeveen
- Gemeente Utrecht – AZC Utrecht (incl. AMV)
-
In de pilots jeugdhulp is/ wordt geëxperimenteerd met het inzetten van de gemeentelijke jeugdhulp infrastructuur (jeugdteams, CJG, wijkteams) voor de kinderen op een COA locatie.
Dit is gedaan om de gemeentelijke jeugdhulp (die nu niet beschikbaar is voor kinderen op COA locaties) beschikbaar te kunnen maken voor deze doelgroep. Daarnaast was het doel van de pilots om op basis van de opgedane ervaring te kijken of een overgang van jeugdhulp voor de asielzoekerskinderen naar de gemeenten haalbaar en wenselijk was.
-
De uitkomsten van de pilots zijn uitermate positief. Alle betrokken partijen (gemeenten, COA, (jeugd)zorginstellingen) zien voordelen van de overdracht en willen de jeugdhulp voor asielzoekers net zo regelen als voor andere inwoners. Zo kan bij complexe casussen de brede expertise van het jeugdteam worden ingeroepen, kunnen (preventieve) interventies direct worden ingezet door het jeugdteam en is gebleken dat er betere toegang is tot de sociale kaart van een gemeente. In de pilots konden medewerkers van de jeugdteams ook doorverwijzen naar (gecontracteerde) jeugdhulp. Belangrijk is dat gemeenten hun eigen werkwijze, visie en sturing op jeugdhulp kunnen toepassen op de kinderen in het AZC in hun gemeente.
Kortom: de werkwijze in de pilots brengt jeugdhulp dichter bij de kinderen op het AZC en zorgt ervoor dat er meer mogelijk is op het gebied van preventieve jeugdhulp.
Evenementenvergunning
-
Als in de APV bepaald is dat bij de aanvraag evenementenvergunning de gegevens, bedoeld in artikel 2.3 van het Besluit brandveilig gebruik en basishulpverlening overige gevallen (en gelijk aan onderdeel C meldingsformulier) worden aangeleverd, hoeven daarnaast niet ook nog de andere gegevens die op het meldingsformulier vermeld staan aangeleverd te worden.
Onderdeel B betreft overigens vragen naar het evenement zelf die grotendeels al in het kader van de aanvraag evenementenvergunning aangeleverd moeten worden.
-
Ligt de bevoegdheid om een evenementenvergunning te verlenen nog steeds bij de burgemeester indien de melding BGBOP is geïntegreerd bij de aanvraag?
Antwoord:
Als de indieningsvereisten brandveilig gebruik, zoals gesteld in het Bbgbop zijn geïncorporeerd in de aanvraag evenementenvergunning is een melding niet nodig. Zie hiervoor art. 2.1 lid 3 van het Besluit, dat bepaalt dat het eerste lid (dat de melding in een aantal situaties verplicht stelt) niet van toepassing is op het in gebruik nemen of gebruiken van een plaats of gedeelte van een plaats indien daarvoor een evenementenvergunning is vereist en in het kader daarvan de gegevens brandveilig gebruik moeten worden aangeleverd. Er is dan dus geen sprake meer van een melding, maar de indienngsvereisten brandveilig gebruik zijn onderdeel van de evenementenvergunningaanvraag. De burgemeester is bevoegd de evenementenvergunning te verlenen.
-
Voor het samengaan van een aanvraag evenementenvergunning en de gebruiksmelding in het kader van voornoemd besluit is artikel 2.1, derde lid, van het Besluit in het leven geroepen: Een aparte gebruiksmelding is niet verplicht bij het in gebruik nemen of gebruiken van een plaats of gedeelte van een plaats indien daarvoor een evenementenvergunning is vereist, en in het kader daarvan de gegevens als bedoeld in artikel 2.3 (te weten de indieningsvereisten gebruiksmelding) moeten worden aangeleverd. Concreet betekent dit dat bij de uitvraag van gegevens in het kader van een evenementenvergunningaanvraag ook de gegevens voor wat betreft het brandveilig gebruik worden uitgevraagd. De VNG heeft hiertoe de model-APV aangepast, zie artikel 2:25, tweede lid: 'Bij de indiening van de vergunningaanvraag worden de gegevens, bedoeld in artikel 2.3 van het Besluit brandveilig gebruik en basishulpverlening overige plaatsen, aangeleverd.'
Als niet geregeld is dat de gegevensuitvraag voor het brandveilig gebruik wordt meegenomen in de evenementenvergunningaanvraag, dan zijn 2 acties vereist: de aanvraag evenementenvergunning en de melding brandveilig gebruik.
Het is niet verplicht de voorschriften uit het Besluit in de vergunningvoorschriften op te nemen, een verwijzing kan volstaan. De eisen uit het Besluit zijn in ieder geval van toepassing (zie artikel 1.8 van het Besluit). Wel kan het bevoegd gezag aanvullende voorwaarden opnemen, zie artikel 2.4, derde lid, van het Besluit.
Exploitatie openbare inrichting
-
Er dient gekeken te worden naar welke weigeringsgronden er zijn geregeld in de APV van de gemeente. Zie artikel 2:28, derde lid, van de model-APV: 'In afwijking van het bepaalde in artikel 1:8 kan de burgemeester de vergunning slechts geheel of gedeeltelijk weigeren indien naar zijn oordeel moet worden aangenomen dat de woon- of leefsituatie in de omgeving de openbare inrichting of de openbare orde op ontoelaatbare wijze nadelig wordt beïnvloed.' Daarbij is van belang in welke mate van het bedrijf zelf overlast is te duchten, maar ook in welke mate de komst/uitbreiding van het bedrijf de leefbaarheid en het karakter van de buurt zullen aantasten (meer bezoekers, meer hinder, meer geluidsoverlast, etc.). De gemeente dient nader te beargumenteren waarom de woon- of leefsituatie wordt aangetast en kan voor de motivering jurisprudentie raadplegen.
Verder is er nog een bestemmingsplan die al dan niet toestaat of een dergelijke plek als terras bestemd mag worden. Wanneer de gemeente een bepaalde plek als terras wil bestemmen, dan moet sprake zijn van een aanvaardbaar leefklimaat en dan kan de ruimte als zodanig bestemd worden. Indien dat het geval is en de grond een dergelijke bestemming toelaat, dan kan het gebruik van een terras niet worden geweigerd. De gemeente dient nader te beargumenteren waarom zij dit niet wil en hoe dat in de toekomst ook voor anderen wordt afgebouwd.
Feitelijk verblijf leerling
-
Een kind van gescheiden ouders kan twee woningen hebben in de zin van de verordening. Bijvoorbeeld bij co-ouderschap, waarbij het kind structureel zowel bij de ene als bij de andere ouder verblijft, is er in feite sprake van twee hoofdverblijven. Indien leerlingenvervoer is gewenst, moeten beide ouders afzonderlijk, voor de dagen dat het kind doordeweeks bij hen verblijft, een aanvraag indienen bij de gemeente waar hij of zij woonachtig is. Het doet niet ter zake waar de leerling is ingeschreven. Het gaat om de feitelijke verblijfplaats van de leerling (modelverordening artikel 1). De betreffende gemeenten toetsen de aanvraag elk aan de eigen verordening leerlingenvervoer. Hierbij bekijken ze onder meer of er sprake is van een woning in de zin van de verordening, of de school wel de dichtstbijzijnde toegankelijke is en of voldaan is aan de afstandsgrens. Het komt regelmatig voor dat slechts in één van beide gemeenten aanspraak op leerlingenvervoer bestaat, doordat de school niet de dichtstbijzijnde toegankelijke school is.
-
De aanvraag voor leerlingenvervoer moet ingediend worden in de gemeente waar de leerling feitelijk verblijft. Dit hoeft niet de gemeente te zijn waar de leerling staat ingeschreven. Dat doet niet ter zake; er wordt uitgegaan van het feitelijke verblijf. Soms verblijft een leerling tijdelijk in een andere gemeente. De gemeente waar de leerling tijdelijk verblijft moet een aanvraag voor leerlingenvervoer tijdens dat verblijf beoordelen volgens de gangbare criteria.
Zie ook de meest gestelde vraag omtrent tijdelijk verblijf.
-
Een logeerhuis is een woonvoorziening waar mensen met een verstandelijke handicap enige dagen per maand kunnen wonen. Deze logeerhuizen dienen met name gezinsondersteunend te werken. Zij hebben als belangrijkste doelstelling het gedurende korte tijd ontlasten van ouders en gezinsleden, waardoor verstandelijk gehandicapte kinderen uiteindelijk langer op een verantwoorde manier in het gezin kunnen blijven. Strikt genomen valt een logeerhuis niet onder het begrip ‘woning’, zoals gedefinieerd in de modelverordening leerlingenvervoer, aangezien het hier niet de plaats betreft waar de leerling feitelijk zijn hoofdverblijf heeft. Toch kan een redelijke toepassing van de verordening met zich meebrengen dat, indien het vervoer van logeerhuis naar school en terug past in het reeds door gemeente aangeboden vervoer, de leerling van logeerhuis naar school en terug door de gemeente wordt vervoerd. Indien er sprake is van bekostiging van de vervoerskosten tussen de (ouderlijke) woning en de school, kan overwogen worden die bekostiging door te betalen, ondanks het feit dat de leerling voor enkele dagen in een logeerhuis verblijft. Het komt ook wel voor dat een kind gedurende langere tijd, dus structureel, in een logeerhuis wordt opgevangen. Dan kan het logeerhuis als feitelijk verblijf worden aangemerkt.
-
De hoofdregel is dat daar waar de leerling feitelijk verblijft (structureel element, de inschrijving in de gemeente is niet relevant) door de ouders een aanvraag ingediend moet worden. De betreffende gemeente toetst deze aanvraag aan de verordening.
Om administratieve rompslomp te voorkomen adviseren wij echter een uitzondering op deze hoofdregel te maken indien:
- het kind van het leerlingenvervoer gebruik maakt in gemeente A én
- het van tevoren vaststaat dat het een korte periode (max. 6 weken) in een andere gemeente (B) zal verblijven én
- het kind de oude school blijft bezoeken én
- na de korte periode terug zal keren naar de oorspronkelijke gemeente (A).
In dit geval blijft gemeente A het vervoer bekostigen/verzorgen.
NB: De hierboven geadviseerde periode van max. 6 weken is per se niet bedoeld als overgangsperiode bij de wijziging in aanvraag en bekostiging van het leerlingenvervoer van de ene naar de andere gemeente!
De genoemde uitzondering geldt uiteraard niet wanneer het een leerling betreft die vanwege een vakantie van de ouders tijdelijk elders verblijft.
In alle andere situaties dat een kind tijdelijk elders verblijft geldt de hoofdregel. Bijvoorbeeld bij crisisopvang, als het niet duidelijk is waar het kind daarna terecht komt. Dan moet in de gemeente waar het kind verblijft (waar de crisisopvang is) een aanvraag ingediend worden. Een en ander betekent overigens niet automatisch dat de aanvraag ook toegekend wordt. De aanvraag kan worden afgewezen omdat de gemeente het geen “woning” vindt (onvoldoende structureel) of omdat het niet de dichtstbijzijnde toegankelijke school betreft.