Besluit brandveilig gebruik
-
Voor vragen over het meldingsformulier kunt u het beste gebruik maken van de helpdesk van het ministerie van Justitie en Veiligheid. Via de volgende link kunt u uw vraag stellen: https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/omgevingswet/brandveiligheid-bij-evenementen-campings-en-jachthavens
Chipregistratie katten
-
Wij wachten het voorstel van de Minister af voordat we overgaan tot een aanpassing van de model-APV. Er is op dit moment binnen de VNG niemand die zich met dit onderwerp bezig houdt.
Dieren
-
De Woningwet bevat voorschriften over ongedierte, reinheid en preventie. Art. 8, tweede lid, onder 2 en 3 Woningwet. De gemeente heeft de taak toe te zien op de naleving van de voorschriften van de bouwverordening en ingeval van overtreding handhavend op te treden. Handhaven is plicht, gedogen is uitzondering. In gevallen van dieren die een gevaar opleveren voor de volksgezondheid (ratten) is het nauwelijks voorstelbaar dat u redenen heeft om niet op te treden.
Een handhavend optreden kan onder meer bestaan uit bestuursdwang, waarbij van overheidswege de nodige maatregelen worden getroffen. U kunt dit zelf doen of - althans de uitvoerende maatregelen - uitbesteden aan een deskundig bedrijf. Onder deskundig bedrijf kunt u verstaan een bedrijf met iemand die in het bezit is van het vakbekwaamheidsdiploma SVO (Stichting Vakopleiding Ongediertebestrijding). Bestuursdwang geschiedt op kosten van de overtreder.
Dan moet die overtreder wel bekend zijn. Wanneer niemand iets doet en de diertjes zich vermenigvuldigen is op een gegeven moment een flatgebouw, een hele straat of buurt vergeven van het gedierte. Dan is de oorsprong meestal niet te achterhalen en blijft de gemeente zitten met de kosten. Want er wordt van uitgegaan dat de gemeente een zorgplicht heeft op het gebied van de volksgezondheid.
In het verleden is uit jurisprudentie gebleken dat kostenverhaal in redelijkheid dient te geschieden en dit had tot gevolg dat voor zover een bestuursdwangactie mede op basis van algemene volksgezondheid en leefbaarheid geschiedt, dit deel van de kosten niet kan worden verhaald op de individule burger.
Dit verhaal heeft voor de praktijk enkele concrete gevolgen gehad: melden van ongedierte laagdrempelig maken, dus de burger hoeft niet te vrezen voor hoge kosten, want dan meldt hij niet. Zo snel mogelijk optreden: overleg, handhavingsactie, afspraken maken met grote woning- en gebouwbeheerders (corporaties).
Indien vaststaat dat er een algemeen volksgezondheidsbelang / leefbaarheid aan de orde is, en dit is altijd het geval waar het gaat over ratten, zelf pro actief optreden en niet wachten totdat een burger meldt. Pro actief betekent zelf optreden op eigen verantwoordelijkheid en kosten.
Uitzondering is de rattenbestrijding in gebieden die in beheer zijn van een Waterschap e.d. en in bedrijven die een bijzondere aantrekking hebben op ongedierte (graanopslag enz). Bij deze laatstgenoemde categorie is meestal een deskundig bestrijdingsbedrijf of een loonbedrijf door het waterschap of het agrarische (bedrijf) ingeschakeld voor ongediertebestrijding.
Het Kennisinstituut Beheersing Ongedierte (KiBO) is het wetenschappelijke instituut op het gebied van de preventie en bestrijding van ‘ongedierte’. Het kennisinstituut ontwikkelt op basis van wetenschappelijke- en praktijkkennis (voorlichtings-)materiaal om op een zo duurzaam mogelijke wijze invulling te geven aan het beheersen van ongedierte, tegenwoordig plaagdieren genoemd*.
De branche van bestrijdingsbedrijven heeft zich verenigd in de NVPB www.nvpb.org/ . De VNG heeft geen specifieke expertise om vragen rond bestrijding van ongedierte te beantwoorden. Voorts is van belang de website over de dierplaagbestrijding www.kad.nl. Het KAD adviseert gemeenten en anderen over de aanpak van de bestrijding. Veel gemeenten hebben een contract met het KAD gesloten over deze dienstverlening.
*Met betrekking tot de terminologie volledigheidshalve het volgende. Deskundigen uit Wageningen menen dat ongedierte niet bestaat, elk dier heeft nut. Dieren waarvan de mens soms hinder ondervinden, noemen we plaagdieren, een verzameling plaagdieren een dierplaag. -
Artikel 2:60 van de VNG model APV regelt dat het college plaatsen kan aanwijzen waar het verboden is om:
- dieren te houden
- of meer dieren te houden dan een door het college bepaald aantal
- of dieren te houden anders dan volgens het college bepaalde regels.
De bedoeling van dit artikel is dat het college kan optreden tegen mensen die door het houden van dieren geluidsoverlast, stank of andere hinder veroorzaken. Meestal gebeurt dat door voor te schrijven dat er niet meer dan een bepaald aantal dieren mogen gehouden, of dat er bepaalde maatregelen worden genomen die het geluid beperken of ervoor zorgen dat dieren niet meer ontsnappen.
Bij de toepassing van dit artikel is een aantal zaken van belang:
- Geen twee situaties zijn hetzelfde. In beginsel is het in Nederland normaal gebruikelijk dat iemand huisdieren houdt, en de overheid past enige terughoudendheid bij het optreden daartegen. Bij klachten zal het college moeten bekijken wat redelijk is in het geval zoals dat er ligt. Het houden van een paard op een ruim plattelandsperceel zal niet snel reden zijn tot optreden, in de bebouwde omgeving kan dat anders liggen (Uitspraak ABRvS 3 juli 1999, JG 99.0003).
- Probleem is dat de rechtspraak rond deze bepaling sterk is gejuridificeerd. Om redenen die nooit helemaal duidelijk zijn geworden hanteren rechters hier maatstaven die zijn ontleend aan zware milieuzaken. Wanneer het college weigert tot handhaving over te gaan of niet in de mate als door klagers gewenst is de rechter vrij snel geneigd te oordelen dat de klachten in onvoldoende mate zijn onderzocht en dat er bijvoorbeeld geluidsmetingen hadden dienen plaats te vinden (Rechtbank Alkmaar 8 juli 2009 LJN BJ3796, Afdeling Bestuursrechtspraak 17 september 2008 LJN BF1006). Op die manier kan een burenruzie de gemeente veel werk opleveren. Er zijn gemeenten die om die reden deze bepaling uit hun APV hebben geschrapt. In elk geval is het van belang om voor de toepassing van dit artikel beleid vast te stellen waarin wordt vastgelegd dat de handhavingscapaciteit beperkt is, dat het houden van huisdieren in Nederland normaal gebruik is waarbij enige hinder moet worden geduld, en in welke gevallen en bij welke mate van hinder wel wordt opgetreden.
Alternatieven
- Wanneer grote aantallen dieren worden gehouden is het mogelijk dat dit gezien de aard, de omvang en de intensiteit van de ruimtelijke uitstraling die dat heeft, die uitstraling zo groot is dat die planologisch niet meer verenigbaar is met de bestemming “wonen” van het perceel. In dat geval kan worden gehandhaafd tegen een overtreding van het bestemmingsplan (ABRvS LJN BY6666).
- In plaats van de modelbepaling 2:60 zou kunnen worden gewerkt met een zorgplichtbepaling zoals dat in de gemeente Rotterdam gebeurde (met die aantekening dat die alleen zag op honden, niet op overlast door andere dieren): “De eigenaar of houder van een hond draagt er zorg voor dat de hond niet hinderlijk is voor de omgeving of de nachtrust verstoort door aanhoudend geblaf of gejank”.
-
Uitgebreide vraag. Er wordt op een perceel met de bestemming Wonen circa 25 honden en nog een aantal andere dieren gehouden. De situatie is geëscaleerd en de onmiddellijke omgeving ervaart veel overlast. Er is door hen reeds een privaatrechtelijke procedure gestart die zij in eerste instantie hebben gewonnen. Er wordt momenteel nagedacht over een bestuursrechtelijk trajec en eventueel bestuursdwang.
Op het perceel rust de bestemming Wonen. De (zwakbegaafde) bewoners houden de dieren 'hobbymatig' en beschouwen de dieren als hun kinderen. De dieren worden niet ten behoeve van commerciële doeleinden gehouden. Kan er worden opgetreden door te stellen dat het houden van de dieren qua aantal, ruimtelijke uitstraling en aard, het hobbymatige karakter overstijgt?
Artikel 2:60 van de VNG model APV regelt dat het college plaatsen kan aanwijzen waar het verboden is om:
- dieren te houden
- of meer dieren te houden dan een door het college bepaald aantal
- of dieren te houden anders dan volgens het college bepaalde regels.
De bedoeling van dit artikel is dat het college kan optreden tegen mensen die door het houden van dieren geluidsoverlast, stank of andere hinder veroorzaken. Meestal gebeurt dat door voor te schrijven dat er niet meer dan een bepaald aantal dieren mogen gehouden, of dat er bepaalde maatregelen worden genomen die het geluid beperken of ervoor zorgen dat dieren niet meer ontsnappen.
Bij de toepassing van dit artikel is een aantal zaken van belang:
- Geen twee situaties zijn hetzelfde. In beginsel is het in Nederland normaal gebruikelijk dat iemand huisdieren houdt, en de overheid past enige terughoudendheid bij het optreden daartegen. Bij klachten zal het college moeten bekijken wat redelijk is in het geval zoals dat er ligt. Het houden van een paard op een ruim plattelandsperceel zal niet snel reden zijn tot optreden, in de bebouwde omgeving kan dat anders liggen (Uitspraak ABRvS 3 juli 1999, JG 99.0003).
- Probleem is dat de rechtspraak rond deze bepaling sterk is gejuridificeerd. Om redenen die nooit helemaal duidelijk zijn geworden hanteren rechters hier maatstaven die zijn ontleend aan zware milieuzaken. Wanneer het college weigert tot handhaving over te gaan of niet in de mate als door klagers gewenst is de rechter vrij snel geneigd te oordelen dat de klachten in onvoldoende mate zijn onderzocht en dat er bijvoorbeeld geluidsmetingen hadden dienen plaats te vinden (Rechtbank Alkmaar 8 juli 2009 LJN BJ3796, Afdeling Bestuursrechtspraak 17 september 2008 LJN BF1006). Op die manier kan een burenruzie de gemeente veel werk opleveren. Er zijn gemeenten die om die reden deze bepaling uit hun APV hebben geschrapt. In elk geval is het van belang om voor de toepassing van dit artikel beleid vast te stellen waarin wordt vastgelegd dat de handhavingscapaciteit beperkt is, dat het houden van huisdieren in Nederland normaal gebruik is waarbij enige hinder moet worden geduld, en in welke gevallen en bij welke mate van hinder wel wordt opgetreden.
Alternatieven
- Wanneer grote aantallen dieren worden gehouden is het mogelijk dat dit gezien de aard, de omvang en de intensiteit van de ruimtelijke uitstraling die dat heeft, die uitstraling zo groot is dat die planologisch niet meer verenigbaar is met de bestemming “wonen” van het perceel. In dat geval kan worden gehandhaafd tegen een overtreding van het bestemmingsplan (ABRvS LJN BY6666).
- In plaats van de modelbepaling 2:60 zou kunnen worden gewerkt met een zorgplichtbepaling zoals dat in de gemeente Rotterdam gebeurde (met die aantekening dat die alleen zag op honden, niet op overlast door andere dieren): “De eigenaar of houder van een hond draagt er zorg voor dat de hond niet hinderlijk is voor de omgeving of de nachtrust verstoort door aanhoudend geblaf of gejank”.
-
Per 1 januari 2009 is de Regeling Agressieve Dieren (RAD) ingetrokken. Deze regeling hield in dat het houden, fokken of verhandelen van pitbullterriërs was verboden. De intrekking van deze regeling is alleen van betekenis voor pitbullterriërs. Aan de regels voor alle andere honden is niets veranderd. Desondanks leidde intrekking van de RAD tot vragen over de mogelijkheden van gemeenten om op te treden bij bijtincidenten. De VNG- ledenbrief geeft informatie over: - mogelijkheden van gemeenten om op te treden bij bijtincidenten - noodzaak enkele wijzigingen door te voeren in de APV - mogelijkheid om een handhavingsbeleid voor bijtincidenten op te stellen. VNG-ledenbrief Gemeentelijk optreden bij incidenten met honden n.a.v. intrekking RAD ( Lbr. 09/081, juni 2009)
-
De Woningwet (Ww) en het Bouwbesluit bevatten voorschriften over het zodanig gebruik van een bouwwerk, open erf of terrein dat overlast door schadelijk of hinderlijk gedierte wordt voorkomen. Het Wabo-bevoegd gezag (meestal de gemeente) heeft de taak toe te zien op de naleving van deze voorschriften. De niet-naleving ervan kan een overtreding vormen waartegen direct handhavend kan worden opgetreden, zonder dat eerst een aanschrijving vereist is.
Artikel 1b Woningwet bevat een algemeen verbod om een bestaand bouwwerk, open erf of terrein in een staat te laten komen of te houden die niet voldoet aan de eisen uit het Bouwbesluit. In dit geval gaat het om de eisen die op basis van artikel 2 Woningwet zijn opgenomen in hoofdstuk 7 van het Bouwbesluit (en dan met name in artikel 7.17 en 7.22 Bouwbesluit).
De bevoegdheid tot handhaven vloeit voort uit artikel 92 Woningwet. In het tweede lid wordt verwezen naar een aantal relevante bepalingen uit de Wabo, onder meer naar art. 5.17 Wabo. Bij (gevaar voor) herhaling van de overtreding kan artikel 17 Woningwet van toepassing zijn.
Op het uitoefenen van bestuursdwang zijn verder de bepalingen uit Hoofdstuk 5 van de Awb van toepassing.
Een en ander kan leiden tot het nemen van de nodige maatregelen. U kunt dit zelf doen of – althans de uitvoerende maatregelen – uitbesteden aan een deskundig bedrijf. Onder deskundig bedrijf kunt u verstaan een bedrijf met iemand die in het bezit is van het vakbekwaamheidsdiploma afgegeven door een door de overheid erkend exameninstituut: www.evm-examen.nl
Bestuursdwang geschiedt op kosten van de overtreder. Dan moet die overtreder wel bekend zijn. Wanneer niemand iets doet en de dieren zich vermenigvuldigen is op een gegeven moment een flatgebouw, een hele straat of buurt vergeven van het gedierte. Dan is de oorsprong meestal niet te achterhalen en blijft de gemeente zitten met de kosten. Want er wordt van uitgegaan dat de gemeente een zorgplicht heeft op het gebied van de volksgezondheid.
In het verleden is uit jurisprudentie gebleken dat kostenverhaal in redelijkheid dient te geschieden en dit had tot gevolg dat voor zover een bestuursdwangactie mede op basis van algemene volksgezondheid en leefbaarheid geschiedt, dit deel van de kosten niet kan worden verhaald op de individuele burger. Dit verhaal heeft voor de praktijk enkele concrete gevolgen gehad:
Melden van ongedierte laagdrempelig maken, dus de burger hoeft niet te vrezen voor hoge kosten, want dan meldt hij niet. Zo snel mogelijk optreden: overleg, aanschrijven, bestuursdwang; afspraken maken met grote woning- en gebouwbeheerders (corporaties).
Als vaststaat dat er een algemeen volksgezondheidsbelang / leefbaarheid aan de orde is, zelf proactief optreden en niet wachten totdat een burger meldt. Proactief betekent zelf optreden op eigen verantwoordelijkheid en kosten. Als u dit niet doet, gaat u -gelet op de jurisprudentie- later toch betalen en dan zijn vanwege de omvang van de plaag de kosten waarschijnlijk hoger.
Uitzondering is de rattenbestrijding in gebieden die in beheer zijn van een Waterschap e.d. en in bedrijven die een bijzondere aantrekking hebben op ongedierte (graanopslag enz). Bij deze laatstgenoemde categorie is meestal een eerder bedoeld deskundig bestrijdingsbedrijf of een loonbedrijf ingeschakeld voor ongediertebestrijding.
Het Kennisinstituut Beheersing Ongedierte (KiBO) is het wetenschappelijke instituut op het gebied van de preventie en bestrijding van ‘ongedierte’. Het kennisinstituut ontwikkelt op basis van wetenschappelijke- en praktijkkennis (voorlichtings-)materiaal om op een zo duurzaam mogelijke wijze invulling te geven aan het beheersen van ongedierte, tegenwoordig plaagdieren genoemd*.
De branche van bestrijdingsbedrijven heeft zich verenigd in de NVPB www.nvpb.org/. De VNG heeft geen specifieke expertise om vragen rond bestrijding van ongedierte te beantwoorden. Voorts is van belang de website over de dierplaagbestrijding www.kad.nl. Het KAD adviseert gemeenten en anderen over de aanpak van de bestrijding. Veel gemeenten hebben een contract met het KAD gesloten over deze dienstverlening.
*Met betrekking tot de terminologie volledigheidshalve het volgende. Deskundigen uit Wageningen menen dat ongedierte niet bestaat, elk dier heeft nut. Dieren waarvan de mens soms hinder ondervindt noemen we plaagdieren en een verzameling plaagdieren is een dierplaag. De branche van bestrijdingsbedrijven heeft zich verenigd in de NVPB www.nvpb.org/. -
Hieronder enkele nota's (via Google, met de trefwoorden 'nota dierenwelzijn gemeente' vindt u een flink aantal nota's. Nota Dierenwelzijn gemeente Brunssum Nota gemeente Heemskerk Nota gemeente Leiden De Dierenbescherming heeft de publicatie "Aanbevelingen gemeentelijk dierenwelzijnsbeleid" uitgegeven. U kunt deze opvragen bij de Dierenbescherming, bereikbaar via de site www.dierenbescherming.nl, telefoonnummer 088-8113000
Drones
-
Voor drones geldt landelijke regelgeving. Informatie over vergunningen of ontheffingen voor het vliegen met drones treft u aan bij de Rijksoverheid: https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/drone. De regels voor het luchtruim worden door het Rijk vastgesteld. De Inspectie Leefomgeving en Transport van het Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat houdt hierop toezicht. Drones worden niet in de VNG modelverordeningen gereguleerd.
Evenementenvergunning
-
Als in de APV bepaald is dat bij de aanvraag evenementenvergunning de gegevens, bedoeld in artikel 2.3 van het Besluit brandveilig gebruik en basishulpverlening overige gevallen (en gelijk aan onderdeel C meldingsformulier) worden aangeleverd, hoeven daarnaast niet ook nog de andere gegevens die op het meldingsformulier vermeld staan aangeleverd te worden.
Onderdeel B betreft overigens vragen naar het evenement zelf die grotendeels al in het kader van de aanvraag evenementenvergunning aangeleverd moeten worden.
-
Ligt de bevoegdheid om een evenementenvergunning te verlenen nog steeds bij de burgemeester indien de melding BGBOP is geïntegreerd bij de aanvraag?
Antwoord:
Als de indieningsvereisten brandveilig gebruik, zoals gesteld in het Bbgbop zijn geïncorporeerd in de aanvraag evenementenvergunning is een melding niet nodig. Zie hiervoor art. 2.1 lid 3 van het Besluit, dat bepaalt dat het eerste lid (dat de melding in een aantal situaties verplicht stelt) niet van toepassing is op het in gebruik nemen of gebruiken van een plaats of gedeelte van een plaats indien daarvoor een evenementenvergunning is vereist en in het kader daarvan de gegevens brandveilig gebruik moeten worden aangeleverd. Er is dan dus geen sprake meer van een melding, maar de indienngsvereisten brandveilig gebruik zijn onderdeel van de evenementenvergunningaanvraag. De burgemeester is bevoegd de evenementenvergunning te verlenen.
-
Voor het samengaan van een aanvraag evenementenvergunning en de gebruiksmelding in het kader van voornoemd besluit is artikel 2.1, derde lid, van het Besluit in het leven geroepen: Een aparte gebruiksmelding is niet verplicht bij het in gebruik nemen of gebruiken van een plaats of gedeelte van een plaats indien daarvoor een evenementenvergunning is vereist, en in het kader daarvan de gegevens als bedoeld in artikel 2.3 (te weten de indieningsvereisten gebruiksmelding) moeten worden aangeleverd. Concreet betekent dit dat bij de uitvraag van gegevens in het kader van een evenementenvergunningaanvraag ook de gegevens voor wat betreft het brandveilig gebruik worden uitgevraagd. De VNG heeft hiertoe de model-APV aangepast, zie artikel 2:25, tweede lid: 'Bij de indiening van de vergunningaanvraag worden de gegevens, bedoeld in artikel 2.3 van het Besluit brandveilig gebruik en basishulpverlening overige plaatsen, aangeleverd.'
Als niet geregeld is dat de gegevensuitvraag voor het brandveilig gebruik wordt meegenomen in de evenementenvergunningaanvraag, dan zijn 2 acties vereist: de aanvraag evenementenvergunning en de melding brandveilig gebruik.
Het is niet verplicht de voorschriften uit het Besluit in de vergunningvoorschriften op te nemen, een verwijzing kan volstaan. De eisen uit het Besluit zijn in ieder geval van toepassing (zie artikel 1.8 van het Besluit). Wel kan het bevoegd gezag aanvullende voorwaarden opnemen, zie artikel 2.4, derde lid, van het Besluit.