In deze factsheet leest u de belangrijkste bevindingen.

Gemeenten hebben op grond van de Wmo en Jeugdwet de taak om een persoonsgebonden budget (pgb) toe te kennen wanneer de zorgvrager daarom verzoekt. De randvoorwaarde daarbij is dat de zorgvrager in staat is om dit budget te beheren. Budgethouders kunnen hiervoor een zorgovereenkomst sluiten met een zorginstelling of zelfstandige, een partner of familielid inschakelen of een zorgverlener in dienst nemen via een arbeidsovereenkomst.

De directe aanleiding van dit wetsvoorstel is de uitspraak van de Centrale Raad van Beroep dat de betrokken pgb-zorgverlener niet mag worden uitgesloten van de verplichte WW-verzekering. Met name voor budgethouders die informele, niet-professionele zorg inkopen via een pgb is dit een grote verandering. Als de zorgverlener niet de partner of een familielid is, maar iemand anders uit het eigen netwerk, dan wordt de budgethouder voortaan gezien als werkgever met alle bijbehorende verplichtingen. De budgethouder moet dan ook vanuit het pgb-budget sociale lasten gaan afdragen. Het huidige pgb-budget is daardoor misschien niet dekkend en gemeenten zullen worden geconfronteerd met hogere pgb-lasten in deze situaties.

Voor de arbeidsovereenkomsten binnen pgb op grond van de Wlz, Wmo en Jeugdwet zal de Sociale Verzekeringsbank (SVB) verplicht de salarisadministratie gaan uitvoeren. Voor de andere type zorgovereenkomsten, zonder arbeidsovereenkomst, verandert er niets.