In het hoofdlijnenakkoord van het nieuwe kabinet vinden we nauwelijks plannen over beschermd wonen of de aanpak van dakloosheid. Het blijft daarom nog onduidelijk in hoeverre de partijen de huidige inzet steunen of willen intensiveren. Wel zien we dat er aandacht is voor een aantal relevante voorwaarden voor het realiseren van de huidige aanpakken.
Bijvoorbeeld rondom bestaanszekerheid en het verbeteren van de schuldhulpverlening, voortzetting van maatregelen op het gebied van de huisvesting van aandachtsgroepen en maatregelen die gericht zijn op het terugdringen van de negatieve effecten van arbeidsmigratie. Preventie wordt genoemd, maar wordt erg individueel en in termen van leefstijl benaderd. De curatieve en langdurige zorg krijgen meer aandacht.
Randvoorwaarden
Randvoorwaardelijk zien we dat de beschikbare middelen verder onder druk komen te staan door het overbrengen van Specifieke uitkeringen (SPUK’s) naar het gemeentefonds met een korting en het beperken van subsidies vertrekt door de ministeries. De voorgenomen voortzetting van afspraken over de curatieve zorg draagt bij aan de beweging van zorg naar gezondheid. Maar met het terugdraaien van de intensivering en subsidies in de publieke gezondheid en het ontbreken van aandacht voor het belang van een sterk sociaal domein, vallen wel belangrijke voorwaarden weg voor gemeenten om hieraan bij te dragen.
Tot slot valt bij het verhogen van de BTW-tarieven op dat gesproken wordt over gevolgen voor verhuur van accommodaties (logies) door derden aan gemeenten/zorgpartijen voor de opvang van daklozen. Het lijkt erop dat hier onvoldoende rekening is gehouden met het feit dat opvang over het algemeen een Wmo-maatwerkvoorziening is en daarom vrijgesteld is van BTW.
Artikel voor VNG-nieuwsbrief Beschermd Thuis en Aanpak Dakloosheid, juni 2024