Fracties
-
De uitwerking van artikel 82 lid 3 Gemeentewet bepaalt de raad zelf in de verordening op de raadscommissies. De raad bepaalt de samenstelling van de raadscommissies.
De commissieleden worden door de raad benoemd, op voordracht van de fracties. Dit houdt in dat het aan de fracties zelf is om te bepalen wie de betreffende fractie vertegenwoordigen in de verschillende commissies. Het is enkel mogelijk de benoeming van een voorgedragen lid te weigeren als het een ‘burgerlid’ betreft dat niet voldoet aan bepaalde vereisten van de wet (zie hiervoor ook de modelverordening van de VNG).
-
Het is aan de raadsleden zelf om te bepalen onder welke fractie(naam) zij het raadswerk willen verrichten.
Fraudepreventie
-
Antwoord:
Een cliënt is in principe vrij om iemand mee te nemen bij een gesprek c.q. om zich te laten vertegenwoordigen, zie artikel 2:1 Algemene wet bestuursrecht.
In de praktijk blijkt dat cliënten die niet geschikt zijn zelf hun pgb te beheren verwijzen naar hun vertegenwoordiger (artikel 2.3.6 lid 1 sub a Wmo 2015). De vertegenwoordiger is vaak bij het keukentafelgesprek aanwezig en stuurt dan soms aan op een pgb en soms ook op een zo hoog mogelijke indicatie.
Het is lastig voor het college in die situatie het pgb te weigeren omdat de vertegenwoordiger aangeeft de regie te voeren. In de praktijk blijkt geregeld dat de cliënt niet geschikt is voor het pgb en er sprake is van (een vermoeden van) oneigenlijk gebruik.
Het is verstandig om in de eerste instantie te proberen om aan de cliënt en de vertegenwoordiger uit te leggen dat het van belang is dat het gesprek met de cliënt wordt gevoerd/dat er bezwaren bestaan tegen het optreden van de vertegenwoordiger/dat het pgb wellicht niet geschikt is.
Als dat niet lukt kan het college een vertegenwoordiger (in de Wmo 2015 wordt onder ‘vertegenwoordiger’ verstaan: de curator, de mentor, de gevolmachtigde, zijn of haar echtgenoot, geregistreerd partner of ouder, kind, broer of zus zie artikel 1.1.1. lid 2 Wmo 2015) in zeer bijzondere situaties weigeren, zie artikel 2:2 Algemene wet bestuursrecht.
De weigeringsbevoegdheid van bestuursorganen ten opzichte van vertegenwoordigers heeft een uitzonderlijk karakter. Alleen als er sprake is van ernstige bezwaren kan een dergelijke weigering door een bestuursorgaan rechtmatig zijn.
Voorbeelden van ‘ernstige bezwaren’ zijn duidelijke en ernstige ondeskundigheid. Ook kan gedacht worden aan gemachtigden die herhaaldelijk de normale gang van zaken, eventueel onder bedreiging van geweld, verstoren.
Bij het toepassen van de weigeringsbevoegdheid moet de gemeente voldoende aannemelijk maken dat sprake is van ‘ernstige bezwaren’. Een vermoeden van fraude bij de vertegenwoordiger is onvoldoende. Het college moet dit kunnen onderbouwen. Wellicht dat rechtspraak van de Centrale Raad van Beroep onder de AWBZ (let op dit is een andere wet) hierbij nog nuttig kan zijn. Volgens vaste jurisprudentie van de Centrale Raad van Beroep (zie bijvoorbeeld de uitspraak van 21 augustus 2013, ECLI:NL:CRVB:2013:1488) kan iemand die niet zelf de regie kan voeren over het pgb de hulp inroepen van een derde, waarbij wel van belang is of sprake is van gewaarborgde hulp van derden. Daarvan is in ieder geval geen sprake indien de derde niet kan instaan voor de nakoming van de aan het pgb verbonden verplichtingen, waaronder die welke betrekking hebben op de keuze van de zorgverlener, de kwaliteit van de zorg en de financiële verantwoording, waaraan inherent moet worden geacht dat eisen kunnen worden gesteld aan de integriteit van de derde.
Als een vertegenwoordiger (recent) strafrechtelijk is veroordeeld voor pgb-fraude lijkt het verdedigbaar dat er ernstige bezwaren zijn.
Mocht de gemeente tot de conclusie komen dat inderdaad sprake is van ‘ernstige bezwaren’ en dit voldoende kan onderbouwen, moet de vertegenwoordiger schriftelijk op de hoogte worden gesteld dat hij of zij wordt geweigerd als vertegenwoordiger. De cliënt moet ook van de weigering in kennis worden gesteld (artikel 2:2 Algemene wet bestuursrecht). De schriftelijke weigering wordt als een besluit gezien, waartegen bezwaar en beroep openstaat. Houdt er dus rekening mee dat in bezwaar en eventueel beroep een discussie volgt over de vraag of sprake is van ernstige bezwaren.
-
Wanneer voldoende reden is om aan te nemen dat de begeleiding thuis voor het kind als niet adequaat is aan te merken kan een persoonsgebonden budget geweigerd worden zoals dit bepaald is in de gemeentelijke verordening.
Bij een indicatie voor begeleiding buitenshuis zal begeleiding door de eigen ouders thuis in veel gevallen geen adequate ondersteuning zijn. Begeleiding buitenshuis kan bijvoorbeeld juist zijn aangewezen om uit de gezinssituatie te komen of omdat er een noodzaak is om de ouders te ontlasten. Ondersteuning die niet geschikt wordt geacht, kan reden zijn voor de gemeente het persoonsgebonden budget te weigeren, te herzien of in te trekken.
Het is van belang om hierover ook duidelijke eisen in de beschikking op te nemen, zodat duidelijk is aan welke eisen de besteding van het pgb moet voldoen.
Als het pgb in strijd met de bestedingsvoorwaarden wordt gebruikt, kan de gemeente het recht op dat pgb herzien en eventueel geheel of gedeeltelijk herzien en zelfs terugvorderingen, zie artikel 8.1.4 lid 1 Jeugdwet.
-
Antwoord:
Dat zijn de weigeringsgronden die voor alle Wmo-pgb’s kunnen worden ontleend aan artikel 2.3.6 lid 2 Wmo 2015. Daar staan namelijk voorwaarden genoemd om voor een pgb in aanmerking te komen:
2. Een persoonsgebonden budget wordt verstrekt, indien:
a. de cliënt naar het oordeel van het college op eigen kracht voldoende in staat is te achten tot een redelijke waardering van zijn belangen ter zake dan wel met hulp uit zijn sociale netwerk of van zijn vertegenwoordiger, in staat is te achten de aan een persoonsgebonden budget verbonden taken op verantwoorde wijze uit te voeren;
b. de cliënt zich gemotiveerd op het standpunt stelt dat hij de maatwerkvoorziening als persoonsgebonden budget wenst geleverd te krijgen;
c. naar het oordeel van het college is gewaarborgd dat de diensten, hulpmiddelen, woningaanpassingen en andere maatregelen die tot de maatwerkvoorziening behoren, veilig, doeltreffend en cliëntgericht worden verstrekt.
De belangrijkste eisen zijn dat de cliënt, al dan niet met hulp, de regie over het pgb kan voeren en kan zorgen dat er ondersteuning van voldoende kwaliteit wordt ingekocht met het pgb. De gemeente moet toetsen of aan die eisen is voldaan.
Het is daarom van belang dat de gemeente bij de beslissing op de aanvraag al bepaalt welke kwaliteitseisen in het concrete geval moeten worden gesteld. Alleen zo kan worden bepaald of de cliënt daaraan voldoet.
Als de cliënt niet aan deze voorwaarden voldoet, kan keuzevrijheid voor een pgb worden geweigerd, en bestaat alleen recht op een maatwerkvoorziening in natura.
Verder kan keuzevrijheid voor een pgb worden geweigerd als de cliënt eerder niet aan gestelde pgb-voorwaarden onder de Wmo 2015 heeft voldaan en als een pgb voor de gemeente duurder is dan een voorziening in natura, zie artikel 2.3.6. lid 5 Wmo 2015.
Frauderegister
-
Volledige vraag
Een boete voor recidive kan pas worden opgelegd als de eerste boete onherroepelijk is. In het geval van beroepsprocedures kan dat dus pas als de boete bekrachtigd is door de CRvB.In zo'n geval kan het 1-3 jaar duren voor iemand definitief als recidivist kan worden aangemerkt. Is in de frauderegistratie ook een CRvB-traject in te voeren?
Antwoord
Nee -
Volledige vraag
Stel dat er boven de € 50.000,- is gefraudeerd. Dan is het een zaak voor het OM. Het OM kan een boete opleggen, maar ook een gevangenis- of taakstraf. Dat staat dan bij het OM geregistreerd.Kunnen gemeenten die informatie raadplegen en zo ja, hoe?
Antwoord
Deze informatie kan niet elektronisch geraadpleegd worden.
-
Volledige vraag
Gemeenten leggen bij een "2e waarschuwing" een boete op van € 150,00. Kan deze boete wel geregistreerd worden?Antwoord
Ja, als een vordering met een ontstaansgrond code 59 ‘boete niet wegens fraude’.Meer informatie
- Richtlijnen Bijstandsdebiteuren en –fraudestatistieken (website CBS)
-
Nee. Boetes van het OM moeten niet bij gemeenten opgevoerd worden als vordering.
-
Nee, waarschuwingen zijn niet zichtbaar.
Bij recidive geldt dat er sprake moet zijn van een benadelingsbedrag en een opgelegde boete i.v.m. het benadelingsbedrag. Deze worden dan ook getoond op die pagina.
Informatie over waarschuwingen is niet gestandaardiseerd (bij alle gemeenten onder dezelfde definitie beschikbaar) en wordt niet door gemeenten uitgewisseld via Suwinet.
Meer informatie
- Informatiebulletin Fraudewet (pdf)
- Stand van zaken Frauderegister (december 2013, pdf)
Fusie van een gemeentelijke organisatie
-
De griffier moet expliciet aangeven dat hij een beroep wil doen op de Wet Arhi om herplaatst te worden in de nieuwe organisatie. Ook de functies worden aangeboden die niet gelijk zijn aan de griffier, maar van vergelijkbaar niveau. Dit is dezelfde regeling als voor een gemeentesecretaris en volgt uit de Wet Arhi, Art. 57 lid 3. Als dit niet gebeurd wordt de griffier eervol ontslagen. Dit geldt niet voor de griffiemedewerkers.