VNG Magazine nummer 12, 30 augustus 2019
Auteur: Marten Muskee
Drie vragen aan... Angely Waajen, wethouder van Roermond
Angely Waajen, wethouder in Roermond, reageert op de uitspraak van de Raad van State die de bouwplannen voor een nieuwbouwwijk heeft vernietigd. De gemeente maakte gebruik van het Programma Aanpak Stikstof (PAS) dat de stikstofoverlast in Natura 2000-gebieden reguleert. In bijna elke gemeente ligt wel een project stil door de beëindiging van de PAS-regeling.
1. Wat is de impact op uw gemeente van de stikstofuitspraak van de Raad van State? 470 woningen, dat is nogal wat.
‘Waren het maar die 470 woningen, dat is nog enigszins te overzien. De zorgen zijn veel groter, het gaat ook om alle andere woningbouwplannen zoals de herontwikkeling van een oud industrieterrein. De optelsom is groot en ik maak me ernstig zorgen. We kunnen ook geen fietspad meer aanleggen of andere infrastructurele maatregelen nemen. Zelfs de eventuele aanleg van een voedselbos, een maatregel die tot vermindering van stikstof leidt, mag niet omdat de aanleg met voertuigen plaatsvindt. De uitspraak over het PAS zet Roermond compleet op slot omdat de gemeente tussen drie Natura 2000-gebieden ligt.’
2. Waar ligt nu de bal?
‘In Den Haag. Ik vraag de minister om met spoed in een oplossing te voorzien. Zij heeft een taskforce ingesteld die binnen één tot twee weken met een nieuw rekenmodel komt. Dan kunnen we allemaal gaan rekenen, maar veel zaken zoals bestemmingsplannen zullen opnieuw in procedure moeten om plannen toch door te laten gaan. Dat gaat veel extra tijd, geld en energie kosten, terwijl de woningbouwopgave acuut is, Roermond zit in een houdgreep. Natuurlijk zoeken we zelf ook naar oplossingen, er is een ambtelijke PAS-werkgroep samengesteld die onder meer de mogelijkheden van de ADC-toets bekijkt (dwingende reden van openbaar belang, red.). Mogelijk biedt die enig soelaas. De stikstofuitstoot ergens anders compenseren, kan op drie manieren: intern, extern of de wet aanpassen. Interne compensatie op een nieuwbouwplan kan niet en externe compensatie is financieel verre van haalbaar. Dan moeten er op een na-burig industrieterrein twee fabrieken worden opgekocht en gesloten om de stikstofemissie te verminderen.’
3. Hoe staat u hier zelf in? Wordt de natuur zo langzamerhand niet belangrijker dan de groei van gemeenten?
‘In de media wordt het beeld gewekt dat wij de natuur de nek omdraaien. Het gebied bestaat uit landbouwgrond en sluit aan op andere woonwijken en een industrieterrein. Ik snap de inwoners die het gebied willen openhouden en dat we echt iets aan de stikstofproblematiek moeten doen. Ik ben zelf natuurliefhebber en niet voor uitbreiding, maar inbreiding. Dit plan is echter al ruim twintig jaar geleden in gang gezet. Toen heeft Roermond al helder benoemd dat dit de laatste uitleglocatie is en een bouwstop ingesteld voor het buitengebied. Technisch gesproken is dit niet eens buitengebied, maar de inwoners zijn gaan wennen aan de open ruimte. Deze wijk met 470 grondgebonden woningen kan Roermond nergens anders realiseren. We hebben een groot probleem met z’n allen, we kunnen niets meer bouwen of aanleggen. Het probleem wordt ook te ruimtelijk aangevlogen, ik maak me zorgen over de sociale consequenties op langere termijn. We krijgen de banen niet ingevuld en hebben de mensen hard nodig. Om ze hier te krijgen, zijn huizen nodig. Komen die er niet, dan keldert het voorzieningenniveau. Daarmee komt onze totaalontwikkeling ernstig in gevaar.’