Inclusie staat al sinds 2015 hoog op de agenda in Gooise Meren. Nu de fusie is afgerond kan er ook echt worden gewerkt aan de uitvoering ervan. Met een speciaal aangestelde programmamanager én met de inzet van ervaringsdeskundigen, het Platform Wmo Gooise Meren.

Schouwen is onze core business

Sinds kort komt het bestuur van dit platform, na een lange stille periode, weer regelmatig bij elkaar in een kamer op het gemeentehuis in Bussum, nu met enkele aspirant leden-vrijwilligers. Het bestuur bestaat inmiddels nog maar uit twee mensen, Joop Sanders en Annemarie van Voorst, beiden met een visuele beperking. En vers bloed is gewenst.

De afgelopen jaren zijn een aantal bestuursleden ermee gestopt. De 40-leden tellende vereniging is in 2007 opgericht door en voor mensen met een beperking onder de naam Platform Wmo Naarden-Bussum. Met de fusie in 2016 van Bussum, Naarden, Muiden en Muiderberg in Gooise Meren veranderde ook de naam mee. Wat verder veranderde, is dat de mogelijkheid om advies te geven aan de gemeenten Naarden en Bussum nu is vastgelegd in een convenant met de gemeente Gooise meren. Dat advies gaat overigens nu meer over toegankelijkheid dan over de Wmo.

Herinrichting gemeentehuis

Recent zijn de leden van het platform betrokken geweest bij de herinrichting van het nieuwe gemeentehuis. De zaken die het platform heeft aangekaart bij de herinrichting van het gemeentehuis zijn overigens nog niet allemaal gerealiseerd. “Zo moet je nog steeds bij de publieksbalie een nummertje trekken via een touchscreen. Dat is lastig voor een slechtziende”, vertelt Annemarie. “Ook kent de wachtruimte nog lage banken zonder leuning. Ouderen kunnen hier moeilijk uit opstaan.” Op dit moment werkt de gemeente aan de inrichting van de buitenruimte, en het platform is gevraagd mee te denken.

Schouwen

De belangrijkste taak van het platform is dan ook het schouwen, stelt Joop. “We gaan daadwerkelijk de straat op. Is onze gemeente toegankelijk genoeg voor minder validen? Zijn er voldoende geleidelijnen aanwezig? Schouwen is onze core business. Tijdens de Week van de Toegankelijkheid in 2012 hebben we alle winkels geschouwd of ze goed toegankelijk zijn. In andere jaren hebben we ook gekeken naar sportaccommodaties en restaurants. Zijn die toegankelijk voor ouderen? Zijn er invalidentoiletten? Als die er niet zijn kom je dan überhaupt makkelijk naar binnen? We kijken vooral voor mensen met een fysieke beperking, visueel beperkten en mensen in een rolstoel.”

Al die bevindingen delen de leden van het platform ook met de gemeente. En dat moet schriftelijk, wat meteen een van de grootste uitdagingen vormt voor het platform, aangezien het bestuur bestaat uit twee mensen met een visuele beperking. Daarom zijn er ook dringend nieuwe collega’s nodig. Vooralsnog hebben de oproep in de lokale huis-en-huisbladen en de advertenties bij de vrijwilligerscentrale nog niet meteen tot nieuwe bestuursleden geleid. Wel zijn er gesprekken gaande met enkele geïnteresseerden. “Het valt niet mee nieuwe leden te vinden”, zegt Joop. “Toch blijven we zeer gemotiveerd om dit platform te behouden. 15 procent van de Nederlanders heeft een beperking. De gemeente hoort daar voor te zorgen. Daarom is het belangrijk dat wij er zijn. Als er voorzieningen worden aangelegd moeten die voor iedereen goed zijn.” Annemarie voegt toe: “Daarom willen wij ook aan de voorkant betrokken worden. Als de buitenruimte wordt heringericht en wij zijn niet betrokken, loop je de kans dat het niet toegankelijk genoeg wordt.”

Samenwerken met de gemeente

De samenwerking met de gemeente gaat heel goed, stellen Annemarie en Joop. Zeker sinds vorig jaar Rinske van Duifhuizen, programmamanager Inclusie, is aangesteld. Na de fusie is er meer ruimte gekomen om het thema inclusie ook echt uit te voeren. Overigens gaat dat verder dan alleen toegankelijkheid voor mensen met een beperking. Ook laaggeletterden, mensen met een andere seksuele identiteit, armoede, etniciteit en religie wil de gemeente er meer bij betrekken. Het motto: iedereen moet kunnen meedoen.

“Rinske tilt het echt naar een hoger niveau”, legt Joop uit. “Ze is intern aanjager en zorgt ervoor dat de ambtenaren doordrongen worden van de noodzaak van toegankelijkheid. Eigenlijk zou het uiteindelijk zo moeten zijn dat wij als platform helemaal niet meer nodig zijn. Dat er standaard over na wordt gedacht. Bij de herinrichting wordt veiligheid vanuit het oogpunt van politie en brandweer standaard meegenomen. Met toegankelijkheid is dat nog niet het geval.”

Niets over ons, zonder ons

Maar dat gebeurt wel steeds vaker. Rinske organiseert activiteiten en events om toegankelijkheid meer tussen de oren te krijgen van zowel de ambtenaren, als van de 60.000 inwoners van de fusiegemeente. Zo organiseerde ze vorig jaar de actie ‘Blind voor één dag’, waarbij ze donkere simulatiebrillen uitdeelde. Onder meer burgemeester Han ter Heegde deed mee.

Verder organiseert ze themabijeenkomsten, persoonlijke gesprekken en een thema-uur voor de gemeenteraad. Ervaringsdeskundigen leveren daaraan altijd een bijdrage. Joop heeft al een keer zijn verhaal mogen doen voor de gemeenteraad. “Door het zelf te ervaren, realiseer je pas goed wat het betekent om een beperking te hebben”, stelt Rinske. “Als je zo steeds meer mensen laat nadenken wordt de bewustwording steeds groter. Inclusief denken en doen bestaat voor 80 procent uit bewustwording. Het is daarnaast belangrijk mensen met elkaar te verbinden. Dat is ook mijn rol. In ons plan van aanpak staan bewustwording en het betrekken van ervaringsdeskundigen centraal. De rol van het platform is dan ook heel belangrijk. Zeker dat schouwen is heel waardevol. We kijken nu samen of er iemand voor de coördinerende en administratieve taken gevonden kan worden. Zodat de leden van het platform zich helemaal kunnen focussen op het schouwen.”