Ik voel me gedragen en geborgd en dat is fijn

Door Martine Berends (plek 4) bijvoorbeeld. Sinds september is zij – naast haar baan als projectmanager in de IT – fractievertegenwoordiger. ‘Helemaal blanco ben ik dus niet. Ze wisten dat ik deze ambitie had, dus ik ging al mee naar een aantal vergaderingen. Ook kreeg ik drie wijken toegewezen waar ik me nu op focus. Bijzonder om er zo dicht bovenop te zitten. Dat bevestigt alleen maar waarom ik de politiek in wil. Misschien heel idealistisch maar er zijn zoveel mensen die een duwtje in de rug nodig hebben. De gemeente biedt een helpende hand, maar lang niet iedereen weet die hand ook te vinden. Iemand moet ze daarbij helpen. Ik ben een bemoeial, dus ik zit hier goed op mijn plek.’
Over het meelopen met ervaren leden is Berends erg enthousiast. ‘Het is allemaal nieuw en spannend. Sommige dingen liggen politiek gevoelig, daar kun je niet zomaar van alles over zeggen zoals je dat misschien privé zou doen. Het is fijn als iemand je daarbij helpt. Samen met Ties bereid ik ook fractievergaderingen voor. Hij geeft mij feedback en vertelt hoe hij het zelf zou aanpakken. Maar ook wie waarvoor verantwoordelijk is en wanneer je welk instrument gebruikt. Daar steek ik enorm veel van op. Ik voel me gedragen en geborgd en dat is fijn.’

Traineegroepje
Dat was ook precies de gedachte van Stam, die Berends en andere kandidaten meeneemt op sleeptouw. Ze zijn meegegaan naar een programma over woningbouw in de komende jaren, naar een bijeenkomst over kinderen in armoede waar nu structureel geld voor beschikbaar is en natuurlijk naar fractievergaderingen. De toekomstige raadsleden zitten met z’n zessen in een klasje. ‘Eigenlijk als een soort traineegroepje’, vervolgt Stam, die ook een presentatie en een naslagwerk in elkaar zette over het hoe en wat van de gemeenteraad, de langlopende zaken en de verschillende partijstandpunten. ‘Ze zitten in hetzelfde schuitje. Door ze bij elkaar te zetten, kunnen ze van elkaar leren en ervaringen delen. Andersom leren de ervaren raadsleden ook weer van de nieuwelingen. Zij kijken soms toch net wat frisser en onbevangener tegen dingen aan en dat levert nieuwe ideeën op.’

Geen ervaring
Kandidaat-raadslid Eva Peeters Weem (student bestuurskunde) staat op nummer 11 en is onverkiesbaar. Toch grijpt ze dit moment aan om iets te doen in de Apeldoornse politiek. ‘Na de Tweede Kamerverkiezingen zag het er natuurlijk behoorlijk treurig uit voor de PvdA’, merkt ze op. ‘Ik wil graag helpen de partij er weer bovenop te krijgen. Sociaaldemocratie is heel belangrijk. Daar moet nog steeds voor geknokt worden en daar draag ik graag mijn steentje aan bij. Daarnaast vind ik dit een goed moment om ervaring op te doen. Ik studeer bestuurskunde en ik vind politiek heel interessant. Sowieso om te volgen. Of het werken in de politiek ook iets is wat bij me past, dat weet ik nog niet.’

Het traineegroepje van Stam is voor Peeters Weem dan ook een ideale kans om daarachter te komen. Bij de PvdA volgde ze al wel wat trainingen over werken voor de raad, gemeentefinanciën en de historie van sociaaldemocratie. ‘Ik heb dus al enigszins een beeld, maar nog helemaal geen praktijkervaring. Wat doe je als raadslid allemaal, hoe bereid je je voor, hoe stel je vragen? Van dat soort zaken heb ik nog geen idee. Daar hoop ik achter te komen door mee te lopen met een raadslid. Vandaag heb ik bij de fractievergadering gezeten. We bespraken een aantal onderwerpen uit de afgelopen week en over de vergadering van vanavond. Een van de thema’s was PlusOV. Boeiend om te zien hoe de PvdA bezig is met de problemen rond dat thema en de mogelijke beleidsaanpassingen om het te verbeteren. Dat gaf me veel inzicht in hoe de politieke praktijk eruitziet. Het bevestigde gelukkig ook echt dat ik meer met politiek wil gaan doen.’

Kriebelen
Natascha van den Berg (nummer 8 op de lijst) is al ruim twee jaar fractiemedewerker bij de PvdA in Apeldoorn. In tegenstelling tot Peeters Weem heeft zij dus al wél het een en ander kunnen meepikken. ‘Ik werkte altijd vóór de raadsleden. Geleidelijk aan ging het kriebelen en besloot ik zelf politiek actief te worden. Ik werd door twee collega’s op sleeptouw genomen en ik was meteen helemaal om. De lokale politiek is geweldig. Ik heb een tijd in Den Haag op beleidsniveau gewerkt, maar in een gemeente heb je veel meer invloed op wat er gebeurt en kun je écht dingen bereiken. Zorgen dat Apeldoorn een nog prettiger leefklimaat krijgt, dat gezinnen met een laag inkomen toch iets extra’s kunnen doen en dat kinderen niet de dupe worden van de schulden van hun ouders.’ Haar beeld van het raadswerk is redelijk breed. ‘Dan gaat het vooral om wat ik zie. Hoe raadsleden hun vergaderingen voorbereiden, hoe ze tot bepaalde keuzes komen en hoe ze omgaan met hun verantwoordelijkheid als volksvertegenwoordiger, daar heb ik natuurlijk geen zicht op. Sommige onderwerpen zijn voor mij ook compleet nieuw. Wat dat betreft, is dat meelopen natuurlijk een mooie kans. En het is ook nog eens heel erg leuk. Ik kom op allemaal plekken waar ik normaal nooit zou komen en ik zie echt wat raadsleden voor elkaar krijgen. Dat maakt me trots.’

Trots
Trots is ook Stam. Op het feit dat zijn idee daadwerkelijk wordt uitgevoerd. ‘Natuurlijk zijn er wel wat landelijke leergangen waar nieuwe gemeenteraadsleden heen kunnen, maar die gaan nooit over de eigen lokale situatie. Ik ben hartstikke enthousiast over het raadslidmaatschap en dat hoop ik op deze jonge garde over te brengen. Het kost wel tijd, maar ik doe het graag. Politiek is mijn passie en die breng ik graag op anderen over.’