VNG Magazine nummer 18, 22 november 2019
Auteur: Annemieke Diekman
Drie vragen aan ... Hans Waaldijk, wethouder
Meer dan honderd kunstobjecten van de gemeente Utrechtse Heuvelrug komen binnenkort onder de hamer. Met de opbrengsten van de veiling kan het begrotingstekort wat worden teruggedrongen, zegt Hans Waaldijk (OPEN), wethouder sociaal domein én cultuur in Utrechtse Heuvelrug.
1. Zijn er topstukken onder de kunstobjecten?
‘We hebben een zeefdruk van Corneille, die spreekt het meest tot de verbeelding. Het is er echter één uit een oplage van 250, dus dat drukt de prijs wel enigszins. Het notenhouten staande horloge beschouwen we daarom als ons topstuk. Dat moet wel 10.000 euro op kunnen brengen. Verder gaat het om bronzen beelden, schilderijen, curiosa en nog twee antieke bureaus. Het betreft kunst die is aangekocht onder de voormalige kunstenaarsregeling (BKR) of op een andere manier in bezit is gekomen van een van de zeven dorpen die tot onze gemeenten behoren. Er zit natuurlijk geen cultureel erfgoed bij. Het meeste was opgeslagen op zolder, maar sommige werken hingen nog aan de muur. Zo kijk ik op mijn werkkamer nu ook tegen een witte plek aan.’
2. De veiling levert hooguit 40.000 euro op, terwijl het tekort in de miljoen loopt. Het lijkt een druppel op de gloeiende plaat?
‘Dat klopt. We hebben gekeken waar we binnen de gemeente nog wat geld konden verdienen en toen ontstond ook dit idee van de kunstverkoop. Voor ons is het ook een kwestie van opruimen en de kunst weer onder de mensen brengen. Ook als er geen financiële problemen zouden zijn, was de kunstveiling nog wel te verkopen geweest. Maar er is natuurlijk wel degelijk wat aan de hand. De financiële situatie in de gemeente is precair, evenals de schuldenpositie. In het gemeentelijke verdienmodel van wie wat krijgt, staan we onder aan de ladder. Mede hierdoor zijn er tekorten ontstaan in het sociale domein en met name bij jeugdzorg. Wij hebben meerdere jeugdzorginstellingen binnen de gemeentegrenzen en hierdoor bijvoorbeeld ook een groter aantal pleegkinderen.’
3. Nog andere ludieke verkoopacties om de nood van de gemeente te ledigen?
‘Afgelopen jaar hebben we bezuinigingen doorgevoerd door de hele begroting heen en is er gekort op subsidies, bibliotheken en consultatiebureaus. Ook is het dorpsgericht werken wat vereenvoudigd. We hebben geen aparte ambtenaar per dorp meer beschikbaar. Er viel verder niets te verkopen, maar voor 2020 staat de verkoop van gemeentelijk vastgoed op de begroting. De veiling van de gemeentelijke kunstschatten betekent overigens niet dat we morrelen aan het cultuurbeleid. Dat blijft, ondanks wat kleine subsidiekortingen, gewoon overeind. We blijven dan ook kunst aankopen. Wie weet doen we die op termijn dan ook weer van de hand, maar eerst concentreren we ons op de aanstaande veiling. De belangstelling op de kijkdagen is groot en op sommige objecten is al een bod gedaan. En dat staande horloge mag natuurlijk ook voor meer dan 10.000 euro weg.’