Het Heerlens collectief richt zich op een aantal concrete acties om de aanpak van kindermishandeling te verbeteren. Een voorbeeld daarvan zijn acties binnen het onderwijs. Zowel binnen het Primair Onderwijs als het Voortgezet Onderwijs, dé vindplaats voor signalen van kindermishandeling.
Ook wil het collectief tijdens het project, op een aantal plekken, op kleine schaal leren van wat er 'live' gebeurt. Wat zou er gedaan kunnen worden als we het gaan organiseren zoals we het willen hebben? Hoe borgen we zorg en om kinderen? Hierbij moet onderzocht worden hoe we de justitieketen erbij kunnen betrekken.
Het Collectief tegen Kindermishandeling in Heerlen/Parkstad heeft sterk ingezet op het vergroten van deskundigheid in het onderwijs. Op elke basisschool zijn intern begeleiders en leerkrachten getraind in het signaleren van kindermishandeling en het aankaarten van signalen bij ouders. En het werkt!
Het resultaat is dat professionals weten wat ze moeten doen. Afspraken tussen het onderwijs, schoolmaatschappelijk werk en Veilig Thuis zijn aangescherpt. De aanpak krijgt in heel Limburg navolging.
Leerkrachten en IB’ers zijn blij dat het onderwerp nu goed op de agenda staat. ‘Als het niet goed gaat met een kind is er geen drempel om het te bespreken met collega’s. Met de Meldcode weet je welke stappen je moet zetten,’ zegt leerkracht Herniette Fijnaut.
Alle schoolbesturen binnen Parkstad hebben de aanpak omarmd. Je ziet dat langzamerhand een gesloten keten ontstaat. Er is beleid, er zijn afspraken gemaakt, mensen zijn getraind, spreken 'dezelfde taal', en iedereen op school weet: we kunnen bouwen op collega’s, we weten wat de stappen zijn, en er zijn achtervangers.
Het is mooi om te zien dat de aanpak van regio Parkstad met Heerlen als centrumstad zich als een olievlek verspreidt in de hele provincie.
Lees de hele reportage
- Kindermishandeling is een prioriteit op elke basisschool in Heerlen/Parkstad (reportage basisschool De Schakel in Heerlen, VNG 7 september 2017) + PDF
Van links naar rechts: Chantal Hünen (bestuursadviseur Innovo), Beppie Ortmans (projectleider Collectief tegen Kindermishandeling, Monique Reversma (IB’er De Schakel) en Henriëtte Fijnaut (leerkracht De Schakel)
Op elke basisschool in de regio Parkstad met Heerlen als centrumstad, zijn leerkrachten en intern begeleiders getraind in het herkennen en bespreken van kindermishandeling. De aanpak krijgt overal elders in Limburg navolging.
Als het niet goed gaat met een kind is er geen drempel om het te bespreken met collega’s.
Wat gaat er in het dagelijks werk beter dankzij de verbeteraanpak van het Collectief tegen Kindermishandeling? Henriëtte Fijnaut, leerkracht op Katholieke basisschool De Schakel in Heerlen, voelt meer ruggensteun. ‘Het is goed dat je met de Meldcode weet welke stappen je moet zetten. Als het niet goed gaat met een kind is er geen drempel om het te bespreken met collega’s. We spreken dezelfde taal. Onze IB’er Monique is een kei in het aanspreken van ouders als er iets is.’
Vanuit het project proberen we nu de aanpak in heel Limburg in te voeren. Kindermishandeling staat in deze regio hoog op de agenda.
‘Vanuit het project proberen we nu de aanpak in heel Limburg in te voeren.’ Binnen het bestuur van Innovo was het niet moeilijk om steun te krijgen voor het plan. Eén van de bestuursleden is provinciaal ambassadeur voor de aanpak van kindermishandeling. Zij heeft het initiatief genomen om op 21 maart 2016 in Heerlen een grote conferentie te houden. Vijfhonderd professionals en bestuurders deden eraan mee.
In 2017 wordt een vervolgconferentie georganiseerd door andere ambassadeurs. ‘Kindermishandeling staat in deze regio hoog op de agenda,’ concludeert Beppie Ortmans, projectleider Collectief tegen Kindermishandeling.
Soms ruikt een ouder ’s morgens vroeg al naar wiet of naar alcohol. De juf of ikzelf spreken mensen dan direct aan. Niet op een veroordelende manier, maar we zeggen wel dat we dat niet willen. Mensen accepteren dat. Het is enerzijds pijnlijk om er iets van te zeggen, anderzijds voelen ouders zich gesteund.
Een moeder die ’s morgens al naar wiet ruikt direct aanspreken
Monique Reversma had als IB’er al eerder een training aandachtsfunctionaris kindermishandeling gevolgd. Eerst vond ze het een beetje dubbelop om dat nog eens te doen. ‘Maar uiteindelijk was het super, ook vanwege de rollenspelen met acteurs. Steeds bleek daarbij hoe belangrijk de leerkracht is.’ Dat ziet ze ook dagelijks op school.
‘Soms ruikt een ouder ’s morgens vroeg al naar wiet of naar alcohol. De juf of ikzelf spreken mensen dan direct aan. Niet op een veroordelende manier, maar we zeggen wel dat we dat niet willen. Komt een moeder ’s morgens met een zonnebril op school, vragen we of alles goed is. Mensen accepteren dat. Het is enerzijds pijnlijk om er iets van te zeggen, anderzijds voelen ouders zich gesteund.’ Ortmans onderstreept het belang van trainen met acteurs.
‘Niet iedereen stapt er van nature op af, in deze cursus hebben alle IB’ers kunnen oefenen. Ik hoop dat zij het ook zo overbrengen naar de leerkrachten.’ Henriëtte Fijnaut - ze werkt al meer dan twintig jaar als leerkracht op de Schakel - zegt dat het op haar school zeker zo gaat. Jaren geleden werd ze eens in vertrouwen genomen door een leerling die werd geschopt door haar vader. Destijds hield ze het kind extra in de gaten, nu zou ze de stappen van de Meldcode volgen, en allereerst met het kind de verschillende opties doornemen.
‘Ja,’ zegt Hünen, ‘Praten met het kind is belangrijk en het vertellen wat de mogelijkheden zijn. Je kunt met de ouders gaan praten, Veilig Thuis bellen of informatie vragen bij het buurtteam. Een kind moet weten dat mishandeling nooit een geheim kan blijven tussen hem en de leerkracht.’
Het lukt geregeld gezinnen waar huiselijk geweld dreigt in de hulpverlening te krijgen. De kern van de aanpak op de Schakel is dat het team naast de ouder staat. Ouders willen het beste voor hun kind en hebben daarbij soms een steuntje in de rug nodig.
Het lukt geregeld gezinnen waar huiselijk geweld dreigt in de hulpverlening te krijgen. Reversma vertelt over twee laagopgeleide ouders, relatieproblemen en een kind dat moeilijk leerde. ‘Ik sprak veel met ze en ik liet af en toe vallen dat ze misschien eens met Suzanne, onze schoolmaatschappelijk werker, konden praten. Eerst aarzelden ze, maar op een dag stonden ze toch voor de deur: wij hebben bedacht dat we graag een gesprek willen met die Suzanne. Nu is er hulp in het gezin, er is betere huisvesting geregeld en de leerling is geplaatst op het speciaal onderwijs.’
De kern van de aanpak op de Schakel is dat het team naast de ouder staat. ‘Ouders willen het beste voor hun kind en hebben daarbij soms een steuntje in de rug nodig.’ De schoolmaatschappelijk werker zit in het gemeentelijk wijkteam en kan deuren open naar verschillende vormen van hulp.
De eerste evaluatie van het project heeft plaatsgevonden. Er zijn nadere afspraken gemaakt met Veilig Thuis, bijvoorbeeld dat een school na een melding of adviesaanvraag te maken krijgt met een vaste contactpersoon
De eerste evaluatie van het project heeft plaatsgevonden. Een al uitgevoerd verbeterpunt is dat het stappenplan van de Meldcode is opgenomen in het leerlingvolgsysteem van de school. De leerkracht of de IB’er kan noteren welke stappen al genomen zijn, de leerkracht van het volgende leerjaar hoeft dan niet opnieuw te beginnen. Dit stappenplan is ook opgenomen in de database van de Landelijke Vereniging Aandachtsfunctionarissen Kindermishandeling (AVAK). Andere scholen kunnen het ook gebruiken.
Ook zijn nadere afspraken gemaakt met Veilig Thuis, bijvoorbeeld dat een school na een melding of adviesaanvraag te maken krijgt met een vaste contactpersoon. In Limburg zijn intussen zoveel IB’ers lid geworden van de AVAK dat de vereniging een extra editie van zijn jaarlijkse conferentie houdt in Zuid-Limburg, zodat de IB’ers niet allemaal een volle dag onderweg hoeven te zijn.
Je ziet dat langzamerhand een gesloten keten ontstaat. Dat is nu zo in de regio Parkstad en het is mooi om te zien dat het zich als een olievlek verspreidt in de hele provincie Limburg.
Mensen zijn getraind, spreken dezelfde taal en weten dat er achtervangers zijn
Chantal Hünen: ‘Je ziet dat langzamerhand een gesloten keten ontstaat. Er is beleid, er zijn afspraken over gemaakt, mensen zijn getraind, spreken dezelfde taal, en iedereen op school weet: we kunnen bouwen op collega’s, we weten wat de stappen zijn, en er zijn achtervangers. Dat is nu zo in de regio Parkstad en het is mooi om te zien dat het zich als een olievlek verspreidt in de hele provincie.’
Het Collectief tegen Kindermishandeling in Heerlen is gericht op Heerlen en op de regio Parkstad Limburg (bestuurlijke samenwerking Heerlen, Kerkrade, Landgraaf, Brunssum, Nuth, Voerendaal, Simpelveld en Onderbanken).
- Het Collectief heeft een aantal actiepunten waaronder deskundigheidsbevordering in het basisonderwijs.
- Een ander actiepunt van het Collectief was wederzijdse versterking tussen Collectief en Limburgse Beweging tegen Kindermishandeling. Het resultaat daarvan is dat het project is verlengd tot 2020.
Wat is de verbeteragenda van het Collectief tegen Kindermishandeling in Heerlen en hoe kwam die tot stand?
- Onmiddellijk nadat de gemeente Heerlen door de VNG en het Rijk was gevraagd een collectief te vormen, zocht projectleider Beppie Ortmans contact met Innovo, een koepelorganisatie van 54 basisscholen in Zuid- en Midden-Limburg. Samen met bestuursadviseur Chantal Hünen van Innovo bedacht Ortmans in een half uur tijd wat er nodig was.
- De scholen kregen een pakket dat geheel werd betaald op voorwaarde dat de school zelf volmondig ja zei tegen de tijdsinvestering. Dit pakket omvatte een e-learning voor alle leerkrachten in het basisonderwijs en een training aandachtsfunctionaris Kindermishandeling voor alle IB’ers. In alle schoolklassen werd de vierdelige serie van Het Klokhuis vertoond, en alle ouders kregen een nieuwsbrief over het project tegen kindermishandeling.
Preventie en vroegsignaleren. Dat zijn de kernwoorden uit de verbeteraanpak van Parkstad Limburg met als centrumstad Heerlen. Een voorbeeld: inzet binnen het basisonderwijs gericht op de kinderen, leerkrachten, intern begeleiders en de ouders van het basisonderwijs. Zo krijgen de kinderen in de bovenbouw van alle basisscholen (110 scholen) in de regio, in het najaar van 2016 de Klokhuisserie over kindermishandeling te zien.
Verbeteragenda
Bij het Heerlens collectief is de schijnwerper met nadruk gericht op de verbetering van de praktijk.
Doel is de samenwerking tussen de lokale of regionale partijen te verbeteren om te komen tot een effectieve aanpak. De focus ligt op het faciliteren van gemeenten of regio’s bij het oplossen van door hen ervaren knelpunten.
Professionals de ruimte geven om over de grenzen van hun eigen organisaties heen te kijken
Doelstelling
De eerste doelstelling is om op lokaal of regionaal niveau te komen tot een verbeteragenda voor de integrale aanpak van kindermishandeling en die gezamenlijk, met de lokale partners tot uitvoering te brengen. De tweede doelstelling is dat de 'best practices' overdraagbaar moeten zijn naar andere gemeenten en regio’s.
De twee doelstellingen worden als volgt uitgewerkt:
- het verbeteren van de samenwerking tussen de lokale of regionale partijen
- het in de praktijk toepassen van de beschikbare kennis over het effectiever maken van de aanpak van kindermishandeling in alle schakels van de lokale of regionale keten
- het verhogen van de professionaliteit, zowel op het gebied van kennis als van handelen (doorbreken van handelingsverlegenheid) van de medewerkers van de betrokken lokale of regionale partijen
- het wegnemen van andere lokaal of regionaal ervaren knelpunten in de aanpak van kindermis-handeling
- het overdraagbaar maken van de lokale of regionale gerealiseerde verbeteringen naar andere gemeenten of regio’s
- het zorgdragen voor de borging van de verbeterde werkwijze in de gemeente of de regio
- het verbinden van de preventieketen, de jeugdbeschermingsketen en de strafrechtketen
Resultaten
Het resultaat van de eerste doelstelling is de verbeteragenda zélf; het voorbereiden en implementeren van de verbeteractiviteiten. Het streven van het Heerlens collectief is dat de professionaliteit verhoogd wordt, zowel op het gebied van kennis als van handelen en het doorbreken van handelingsverlegenheid van de medewerkers van de betrokken partijen. We willen dit resultaat bereiken door een aantal acties uit te zetten, geformuleerd in de verbeteragenda.
Het resultaat van de tweede doelstelling is een adviesrapportage. Hierin worden de ervaren knelpunten, de opgedane ervaringen en de maatregelen die in de praktijk succesvol blijken te zijn, als een 'best practice' beschreven. Per uitgezette actie zal een advies gegeven worden, over de effecten van de genomen maatregelen.
Meer informatie
- Verbeteragenda Heerlens Collectief (sept. 2015, Parkstad, Heerlen) (pdf)
- Samenvatting Verbeteragenda Heerleens collectief (Parkstad, Heerlen) (pdf)
Zie ook
- Deskundigheidbevordering in het onderwijs
(Actiepunt Heerlens collectief, VNG, april 2016, pdf) - Factsheet n.a.v. de conferentie over kindermishandeling en seksueel misbruik
(Heerlen, maart 2016, pdf)
Partnerschap en vertrouwen. Een sfeer waarin hulpverleners hun boek te buiten kunnen gaan als het nodig is in het belang van het kind. Dat zijn de sleutelwoorden voor het Collectief tegen Kindermishandeling in Heerlen. Wethouder Jordy Clemens is de bestuurlijke trekker van het collectief.‘Als ik als bestuurder praat in regels en protocollen krijg ik hulpverleners met een 9 tot 5-mentaliteit die ook zo redeneren. Maar als ik spreek in termen van vertrouwen en kansen grijpen, krijg ik mensen die extra meters maken,’ zegt Clemens.
Aantal slachtoffers terugdringen
De wethouder aarzelde geen moment toen Heerlen werd benaderd om een Collectief tegen Kindermishandeling te vormen.
In het voorjaar van 2015 werd zijn stad in rouw gedompeld toen de 7-jarige jongen Papillon overleed aan de gevolgen van mishandeling. ‘Dat heeft er diep ingehakt. In de buurt, bij de hulpverleners en bij mij, het was ongelooflijk aangrijpend. Dat willen we nooit meer meemaken.’
Over de ambitie van Heerlen met het Collectief is Clemens duidelijk en kort: ‘De aantallen slachtoffers moeten omlaag. In Nederland zijn er elk jaar 119 duizend slachtoffers van kindermishandeling. Dat aantal is vreselijk en de gevolgen zijn ook vreselijk. Kinderen houden er levenslang last van. Dat willen we niet als feit accepteren, en onze partners evenmin.’
Preventie en vroegsignalering
Een Collectief tegen Kindermishandeling is geen sine cure. In anderhalf jaar tijd moet een verbeterplan worden opgesteld en uitgevoerd. De best practices moeten eruit worden gedistilleerd en zo opgeschreven dat andere gemeenten ze kunnen navolgen.
Heerlen kiest voor een aanpak die aansluit op bestaande structuren en die is gericht op preventie en vroegsignaleren. Uit onderzoek blijkt dat elke euro geïnvesteerd in preventie zich dubbel en dwars terugbetaalt. Zowel in termen van leed dat is voorkomen, als in maatschappelijke kosten
Extra risico
Heerlen kwam niet toevallig in beeld om een Collectief te vormen. De stad loopt extra risico omdat er relatief veel aan armoede gerelateerde problematiek voorkomt. Maar ook omdat de aanpak van kindermishandeling er al langer prioriteit heeft. Zo is er al flink geïnvesteerd in het trainen van hulpverleners en professionals en in het gebruik van instrumenten zoals de Verwijsindex.
Actiepunten
Het verbeterplan bestaat uit zes actiepunten, om te beginnen het aanpakken van de wachtlijst van Veilig Thuis door de samenwerking met de wijkteams te verbeteren, en door extra capaciteit vrij te maken. ‘We moeten niet bang zijn om te investeren. Als we een inhoudelijke keuze maken moeten we ook zorgen dat die kan worden uitgevoerd,’ zegt Clemens.
Om de capaciteit tijdens piekbelastingen (na een incident of tijdens een landelijke campagne) te vergroten moet er worden samengewerkt met andere organisaties bijvoorbeeld met de gecertificeerde instellingen. ‘Mogelijk kunnen we mensen dan tijdelijk inschuiven.’
Laat mensen weten dat ze niet alleen staan
Andere verbeteracties zijn gericht op het onderwijs. De kinderen in de bovenbouw van alle basisscholen in de regio Parkstad krijgen in het najaar van 2016 de Klokhuisserie over kindermishandeling te zien. Voor de leerkrachten hoort daar een training bij. Alle intern begeleiders worden opgeleid als aandachtsfunctionaris en alle ouders krijgen een nieuwsbrief.
‘Een belangrijk actiepunt,’ zegt Clemens. ‘Vaak heeft een leraar wel een vermoeden, maar hij overziet niet wat hij kan doen of wat de gevolgen zijn. Soms zijn leerkrachten bang dat een kind nog meer in de problemen raakt. Het gaat er om duidelijk te maken wat de opties zijn en dat mensen niet alleen staan. Dat geldt ook voor hulpverleners. Waar ik ze ook zie, zeg ik hen dat ik vertrouwen heb in hun professionaliteit. Dat we samen aan de lat staan.’ In het voortgezet onderwijs komt de training voor aandachtfunctionaris beschikbaar voor alle zorgcoördinatoren.
Integrale aanpak
Nieuwe instrumenten gaat het Collectief in Heerlen niet inzetten, maar de vraag waarom bestaande instrumenten niet altijd landen in de praktijk komt wel op tafel. Dat gebeurt aan een tafel waar vertegenwoordigers van alle ketens (zorg, onderwijs, veiligheidshuis, jeugdbescherming) casuïstiek bespreken.
‘Organisaties weten vaak niet wat ze voor elkaar kunnen betekenen. Een integrale aanpak lukt alleen als je met z’n allen aan tafel zit. Het gebeurt bijvoorbeeld maar zelden dat het OM wordt ingeschakeld om een zorgtraject te ondersteunen. Justitie kan soms ruimte creëren voor hulp aan kinderen, waar dat langs de route van de jeugdzorg niet zou lukken,’ zegt Clemens.
Limburgse prioriteit
Kindermishandeling is niet alleen in Heerlen, maar in de hele provincie Limburg een prioriteit voor het bestuur. In september begonnen vijftien Limburgse bestuurders de ‘Limburgse beweging tegen Kindermishandeling’ onder leiding van gouverneur Theo Bovens. Clemens maakt deel uit van deze club van ambassadeurs die zich persoonlijk en bestuurlijk willen inzetten om de aanpak te verbeteren. Hoe?
‘Door de mensen die aan het front staan, hulpverleners, leraren, mensen bij de sportclub, alle middelen in handen te geven. En door professionals maximaal vertrouwen te geven en ruimte om over de grenzen van hun eigen organisatie heen te kijken in het belang van het kind. Dat vraagt om een cultuur van vertrouwen, en niet van afrekenen. Het kind moet centraal staan, niet de regels.’
- Download interview (pdf)
School cruciaal actiepunt van Collectief tegen Kindermishandeling Parkstad
Mishandelde kinderen zijn lang niet allemaal in beeld. Op school weten leerkrachten vaak niet wat ze moeten doen met een vermoeden dat een kind slachtoffer is.
In de verbeteraanpak van het Collectief tegen Kindermishandeling in Parkstad Limburg (centrumstad Heerlen) is deskundigheidsbevordering in het onderwijs daarom één van de cruciale actiepunten.
De aanpak is gericht op kinderen, leerkrachten, intern begeleiders en op ouders van de basisscholen in Parkstad. Alle leerkrachten krijgen een online cursus huiselijk geweld en kindermishandeling aangeboden. De intern begeleiders van de scholen volgen de aandachtsfunctionarissentraining.
Verder krijgen alle kinderen in de klas de vierdelige serie van het Klokhuis te zien. Voor de leerkrachten zit daar een lespakket bij. Ook ouders worden benaderd met een nieuwsbrief. In het voortgezet onderwijs is er een trainingsaanbod voor zorgcoördinatoren en de mentoren van de onderbouw. Dit gebeurt in overleg met het Samenwerkingsverband Passend Onderwijs Parkstad.
Scholing geeft leerkracht inzicht dat hij niet alleen staat
Het primair onderwijs is de vindplaats voor signalen van kindermishandeling, toch melden scholen betrekkelijk weinig. Niet alleen bij ons, maar in het hele land,’ zegt Beppie Ortmans. Ze is projectleider van het Collectief tegen Kindermishandeling in Parkstad.
‘Vaak vermoedt een leerkracht wel dat een kind thuis wordt verwaarloosd of mishandeld, maar hij overziet niet wat hij eraan kan doen. De cursus geeft inzicht in wat de mogelijkheden zijn om een gevoel te bespreken en advies te vragen. Professionals staan er niet alleen voor.’
De scholen in de regio onderschrijven de noodzaak van het programma en ze doen allemaal mee. Dat zijn 110 basisscholen met in totaal bijna tweeduizend leerkrachten en 130 intern begeleiders. Ortmans is ervan overtuigd dat dit wezenlijk verschil zal maken.
Uit onderzoek van het Trimbos-instituut blijkt dat leerkrachten die de e-learning module hebben gevolgd, veel vaker in actie komen bij een signaal van kindermishandeling (drie keer zo vaak als leraren die dat niet hebben gedaan). Ook de Klokhuisserie is bewezen effectief. Kinderen die de lessenserie volgden, herkennen kindermishandeling en gaan er vaker met elkaar over praten.
Beweging
Illustratief voor de betrokkenheid van de scholen is dat op 21 maart een conferentie over kindermishandeling is gehouden waarin uitvoerig aandacht is besteed aan het belang van vroegsignalering in de aanpak van kindermishandeling.
‘Dit was een initiatief van een bestuurder van Innovo (organisatie voor primair onderwijs) die als ambassadeur is verbonden aan de Limburgse beweging tegen kindermishandeling. In korte tijd hadden we vijfhonderd aanmeldingen uit het onderwijs, maar ook van andere partners zoals wijkteams, huisartsen en mensen uit de Jeugdgezondheidszorg.
Deze conferentie was een krachtige duw in de rug van een beweging om zorgen en signalen vroegtijdig te bespreken en waar nodig te melden bij Veilig Thuis,’ zegt Ortmans.
Meer acties
Onderwijs is een belangrijk speerpunt in de verbeteraanpak, maar Ortmans benadrukt dat het Collectief Parkstad breder is. Een ander voorbeeld van een recente actie waar betrokkenen tevreden over zijn, is een pilot rond het afsluiten van een jeugdbeschermingsmaatregel.
Als een ondertoezichtstelling eindigt, houdt de Raad voor de Kinderbescherming nu een overlegtafel met het wijkteam en vooral met de ouders.
‘Dit is nu twee maal gebeurd, het blijkt dat ouders zich enorm gesterkt voelen als er aan hen wordt gevraagd hoe zij vinden dat het gaat. Dat er naar hen wordt geluisterd. Dat dat draagt bij aan de kans dat het in het vrijwillige kader goed blijft gaan.’
Meer tijd
Centrumstad Heerlen kwam niet toevallig in beeld om een Collectief te vormen. De stad loopt extra risico omdat er relatief veel aan armoede gerelateerde problematiek voorkomt. Maar ook omdat de aanpak van kindermishandeling er al langer prioriteit heeft. Zo was er al eerder flink geïnvesteerd in het trainen van hulpverleners en professionals en in het gebruik van instrumenten zoals de Verwijsindex.
‘Iedereen hecht belang aan het voorkomen van kindermishandeling, in de praktijk ervaren we een grote bereidheid van partijen om een bijdrage te leveren,’ zegt Ortmans. Ze pleit ervoor dat het Collectief langer kan doorgaan dan de (landelijk) afgesproken projectduur van anderhalf jaar.
‘Dan kunnen we de verbeteracties structureel verankeren met een goed netwerk van partners en betrokkenen. We streven naar een sluitend netwerk rond kinderen en een daling van het aantal slachtoffers. In Parkstad is er nu veel bestuurlijk draagvlak, we hebben nu de kans om net zo breed de werkvloer van organisaties rond kinderen te bereiken.’
Over Collectief Parkstad
Parkstad Limburg bestaat uit acht gemeenten, Heerlen is de centrumgemeente. Kindermishandeling is al sinds 2009 een prioriteit in de jeugdagenda van Parkstad. De verbeteraanpak is opgesteld samenspraak met alle partners. Het betreft zes actiepunten.
- Verbeteren samenwerking buurtteams en Veilig Thuis
- Deskundigheidsbevordering onderwijs
- Samenwerking met jeugdpartners zoals huisartsen en JGZ (voorbeeld: beter informeren huisartsen bij een jeugdbeschermingsmaatregel)
- Beter gebruik Verwijsindex
- Wederzijdse versterking tussen Collectief tegen Kindermishandeling en Limburgse Beweging tegen Kindermishandeling
- Leren uit de praktijk met methodische leerbijeenkomsten waarbij verschillende disciplines