Wat gaat deze taskforce doen?
‘Het doel van de taskforce zit al in de naam: we willen zorgen dat onze hulpverleners veilig hun werk kunnen doen door agressie en geweld tegen hen terug te dringen. Dat is echt nodig: alleen al het afgelopen jaar is het geweld met 15 procent gestegen. En we zien dat naast bedreigingen in het werk ook de intimidatie in de privésfeer toeneemt. Ik heb in Delft meegemaakt dat de privéauto van een agent werd vernield. Dat is heel intimiderend. Onze mensen, die dagelijks in de frontlinie staan, moeten in alle vrijheid hun werk kunnen doen. Soms lijkt het alsof geweld tegen hulpverleners normaal is, dat het helaas bij het werk hoort. Daar willen we stelling tegen nemen en we willen pal staan voor onze mensen. We willen de norm – respect voor onze hulpverleners – versterken. We richten ons op verschillende doelgroepen. Een algemene campagne beklijft niet lang, dat hebben we in het verleden gezien. We beginnen met de lagereschoolkinderen, door met een langjarig programma te kijken of we hun gedrag kunnen beïnvloeden. Maar we kijken ook naar omstandigheden waar vaker geweld voorkomt: de horeca en het voetbal bijvoorbeeld. Het is een langjarige taskforce, want we weten dat normversterking niet zomaar plaatsvindt.’

Waar komt die toename van agressie en geweld vandaan?
‘We hopen dat daar voor een deel achter zit dat er meer aangifte wordt gedaan. Het programma Veilige Publieke Taak heeft geleid tot meer bewustzijn. Dat zal zich ook vertalen in een stijging van het aantal aangiftes. Maar het heeft waarschijnlijk ook te maken met corona. Dat merken onze boa’s bijvoorbeeld. Het afgelopen jaar had op hen veel impact. De lontjes van sommige mensen zijn korter. Waar de boa’s vroeger veel meer gastheer en gastvrouw waren, zijn ze nu streng aan het handhaven. Dat vindt niet iedereen fijn. En we zien een zekere verharding van de samenleving.’

De taskforce richt naast de inwoners ook op de werkgevers, zoals gemeenten. Wat verwacht u van hen?
‘Er wordt gelukkig al veel gedaan aan zorg en nazorg. Dat willen we verder versterken, maar we willen ook kijken naar de naleving van die afspraken. Een goed protocol alleen is onvoldoende, we willen ook weten of er aangifte plaatsvindt als iemand met geweld te maken heeft, en of iemand goed wordt ondersteund. En we kijken naar nazorg voor de familieleden. Het kan voor het thuisfront een behoorlijke tik zijn als een agent, boa of brandweerman te maken krijgt met geweld. Dat moeten we niet vergeten.’